Back to normal: over herbronnen en andere zweverigheden

Ik ben er weer!
Raar eigenlijk hoor, dat ik hier op mijn blog te kennen had gegeven er even tussenuit te knijpen, ik had er een dubbel gevoel over. Het was puur de druk, het gevoel te moeten lezen en schrijven, die mij parten speelde. Ik heb er een hele discussie met meneer Boekhappen over gehad, want die zei: maar je hoeft toch niemand verantwoording af te leggen? Nee dat is wel zo, maar toch ben ik van mening, dat op het moment dat je een blog begint, je daarmee ook een soort verantwoordelijkheid aangaat, namelijk die om regelmatig iets van je te laten horen. En als dat dan niet lukt, gaat dat mij enorm dwars zitten. Is dit herkenbaar, of zit ik er zelf nou zo raar in?

In ieder geval kon ik, nu de druk eraf was, zonder plichtplegingen de boeken waar ik al zo lang in bezig was, allemaal rustig uitlezen en er eens uitgebreid over nadenken. Daarvóór had ik het gevoel dat ik vastgelopen was in mijn lezen, ik had uit een soort onrust ook veel te veel boeken tegelijk onderhanden. Het was net of ik er maar niet doorheen kwam, en als ik maar zo weinig las, kon ik er ook niet over schrijven....Ik ben een trage denker, een gelezen boek heeft bij mij tijd nodig om goed verteerd te worden. Naarmate de tijd verstrijkt zie ik steeds beter wat de bedoeling van het boek was en wat ik er uit gehaald heb.

Wat wel helpt in zo'n geval, is jezelf even helemaal leeg maken en dan weer opnieuw verankeren. Hè dit klinkt als het soort zweverigheid dat ik juist zoveel mogelijk uit de weg ga? Het is net zoiets als 'herbronnen', ook zo'n mode-woord wat mij doorgaans te zweverig is, maar in dit geval wel precies aangeeft wat ik heb gedaan. Vrijheid, daar had ik behoefte aan; waar sommigen van jullie zich juist de afgelopen tijd hebben aangesloten bij een leesclub, ben ik er na een jaar of 5 mee gestopt. Het voelde te veel als een knellende band, de boeken als 'huiswerk', iets dat moet.  Ik hecht toch heel erg aan het maken van mijn eigen keuzen, ook wat leesvoer betreft, en de vrijheid om een boek terzijde te leggen als het me niet aanstaat.

Wat ik ook wel weer scherp zag is hoe belangrijk boeken toch zijn. Niet alleen voor mij, maar in het algemeen. Als je iets mankeert waardoor je minder mobiel bent, wordt je wereldje al snel bijzonder klein en dan zorgen boeken ervoor dat er in je geest toch ruimte gecreëerd wordt en blijft. De focus is de afgelopen tijd wel een beetje verschoven naar non-fictie, vooral boeken over filosofie, bundels met interviews en biografieën en memoires hadden mijn voorkeur.

Het mooie van de tijd nemen om over je gelezen boeken na te denken, is dat je ook de verbanden gaat zien. Zo zie ik tijdens het lezen van de boeken van Joep Dohmen veel paralellen met De Universiteit van het leven van Rob Riemen. De boeken vullen elkaar perfect aan. En De prijs van de vrijheid van Joep Dohmen en Maarten van Buuren sloot naadloos aan op het boek van Sarah Bakewell over Montaigne, beide over de kunst zo goed mogelijk te leven.

Dit sluit mooi aan op de zoektocht naar vorm die ik de laatste tijd op mijn blog begonnen was; voor mij zijn de prettigste blogposten over boeken de heel persoonlijke. Dus niet die, waar de inhoud van het verhaal centraal staat. Maar die, waar de interactie met de lezer (deze specifieke lezer) centraal staat. Wat doet het boek met haar(/hem). Waarom leest zij dit boek? In welk kader plaatst zij dit boek? Heeft ze een speciale band met één of meer thema's, past het bij andere boeken die gelezen zijn of op het lijstje zijn gezet? Wat vindt zij dat anderen zouden kunnen hebben aan dit boek?
Die kant wil ik in ieder geval mijn eigen blogposten op sturen. Dat zal nog wel even zoeken en wennen zijn. Daarom hecht ik des te meer waarde aan jullie commentaar; vinden mijn baksels ergens een gehoor?

Ik wens jullie allen een mooi voorjaar!

23 opmerkingen:

  1. Fijn dat je er weer bent, hopelijk net zo fris als de prachtige lente-achtige achtergrond van deze pagina.
    En wat betreft de druk die je voelde: het is jouw blog en alleen jij maakt de regels. Je bent geen verantwoording aan anderen schuldig. En als je het tijd vindt om de regels aan te passen, dan is dat geheel jouw voorrecht. Ik blijf in ieder geval graag langs komen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je Anna, altijd weer fijn als je langskomt. En ik weet natuurlijk ergens best wel dat je gelijk hebt.....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik wist ook wel dat jij het wel wist, maar soms is het prettig om zoiets ook nog een keer van een ander te horen. Tenminste zo werkt het bij mij.

      Verwijderen
    2. Bij mij werkt het inderdaad ook zo! Daarom had ik er ook niet genoeg aan dat meneer Boekhappen het tegen me gezegd had denk ik ;-)

      Verwijderen
  3. Fijn te horen dat je gezondheid goed genoeg is om je beter te voelen en dat je weer het idee hebt dat je verder kunt.
    Ik begrijp de druk heel goed, maar net als Anna denk ik dat het jouw blog is en dat jij moet doen hier wat voor jou goed voelt en wat voor jou werkt. Ik lees je stukjes altijd met plezier en zal dat in de toekomst zeker ook doen.

    De lente achtergrond is ook weer leuk!
    Groetjes,

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Bettina! Fijn dat je ook weer langsgekomen bent!

      Verwijderen
  4. mooie mijmering, fijn dat je er weer bent. ik herken wat je zegt over die verschoven focus, maar dat kan ik eigenlijk over de hele blogpost wel zeggen.. mij jaag je er in ieder geval niet mee weg :) ik kijk alweer uit naar komende boekbesprekingen! (no pressure..)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha Kim, ik zat net te broeden op jouw blogpost over De gewichtlozen, wat ik nu voor indruk krijg van dat boek (commentaar komt nog).
      Leuk je ook weer te zien, ik krijg echt het gevoel van een hernieuwde kennismaking met oude vrienden. Dat voelt fijn!

      Verwijderen
  5. Hoi Joke, het idee dat een boeklog min of meer verplicht tot serieus commentaar op de boeken die je leest, houdt mij ook tegen om een eigen boeklog of eventueel een algemeen log te beginnen. Ik stuur nu als ik daar zin in heb een recensie naar een bevriende boekhandelaar (Ardi Seij van boek2) en die plaatst ze dan eventueel op zijn blog. Bovendien speelt mee dat ik niet zo handig ben om een en ander vorm te geven. Verder vind ik dat ieder zijn blog moet maken zoals hij of zij dat zelf wil. Ik lees je blogposts in ieder geval met plezier. Groetjes, Erik

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha Erik, tja een blog heeft zo zijn nadelen, maar het is toch vooral ook erg leuk hoor! Tenminste, ik vind het doorgaans wel erg leuk om te schrijven over wat en hoe ik gelezen heb. Jammer overigens dat jouw recensies nu een beetje 'verstopt' blijven. Een blog opstarten is eigenlijk heel gemakkelijk, google is je vriend.....

      Verwijderen
  6. Leuk dat je er weer bent! Ik vind het ook soms moeilijk om te voldoen aan de verplichtingen van een blog hebben, maar ik probeer me er niet meer op te fixeren. Als ik geen tijd heb om te lezen of recensies te schrijven dan update ik een paar dagen niet. Het is niet zo dat bloggen mijn job is, het moet een leuke hobby blijven. Veel plezier Joke!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoera! Joke is terug! En wel op haar eigen voorwaarden: des te beter! Ook ik heb soms erg veel twijfels bij het bloggen en leg mijn lat te hoog. Maar net als jij denk ik: je moet het vooral voor jezelf doen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoera, Theetante is ook weer van de partij! Dank voor je enthousiasme!

      Verwijderen
  8. Lang leve tijd en kwaliteit, benieuwd waarmee je ons nog allemaal gaat verrassen! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik ben hier nog maar net terechtgekomen, maar ik kijk alvast uit naar je persoonlijke recensies! Zelf vind ik dat ook de leukste om te lezen - voor de inhoud volstaat de achterflap wel.
    Ik herken trouwens wat je zegt over het bloggen! Ik ervoer die druk ook. Mijn droom is om schrijfster te worden, maar door het bloggen voelde ik me eerder verplicht om teksten te voorzien voor op mijn blog dan om éindelijk aan die roman te gaan werken. Voor mij helpt het om een vaste dag te pikken: elke woensdag iets online - dan is de druk verdwenen op de overige dagen. Misschien moet je ook nog een manier van werken vinden die fijn is voor jou. Sowieso ben ik van mening dat er geen regelq hoeven te zijn hoor - iedereen komt terug bij een nieuwe tekst! Er zijn genoeg manieren om daarvan op de hoogte te blijven.
    Veel succes in elk geval :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi, leuk dat je langskomt en een reactie achterlaat! Een vaste dag zou voor mij denk ik niet werken, dan heb ik nog steeds een soort moeten. Wat ik nu wel doe is losse flodders die ik tijdens het lezen bedenk, alvast in een soort van blogpost noteren, zo componeer ik als het ware langzaamaan een definitieve blogpost. Ik heb nu trouwens een 'voorraadje' blogposten omdat ik een tijdje niet geblogd heb maar wel gelezen en geschreven.
    Ik ben net even op je site gaan kijken. Ik bewonder je ambitie om schrijfster te worden en je leeslijst ziet er veelbelovend uit! Ik heb net twee Murakami boeken op mijn leesstapeltje neergelegd, tot nu toe durfde ik het niet aan maar het moet er nu toch eens van komen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk dat Murakami ten onrechte als een moeilijke auteur gezien wordt. Hij creëert raadsels en die raadsels als lezer niet kunnen oplossen, is geen teken van onvermogen (hoop ik toch ;-) ). Zijn boeken bevatten ook veel meer dan enkel verhaal. Ik hoop dat je de boeken zult waarderen! Welke zijn het?
      Conceptteksten werken inderdaad ook erg goed om rust te geven in dat bloggen! Ik ben daar niet zo goed in, want van zodra ik iets geschreven heb, wil ik op 'publish' klikken. Voor één keer heb ik nu een tekstje in de wachtrij staan, maar dat mag er pas woensdag op!

      Verwijderen
    2. Ik heb de laatste (De kleurloze Tsukuru) en Norwegian Wood. Een vriendin raadde mij aan eerst Norwegian Wood te lezen en dan pas de laatste nieuwe?

      Verwijderen
    3. Norwegian Wood is erg mooi. De kleurloze Tsukuru etc alleszins ook, maar voor mij toch ietsje minder. Ik ben persoonlijk ook meer fan van zijn magisch-realistisch werk. Ik vind die twee realistische niet zo representatief voor zijn oeuvre. Wel voor zijn stijl en zijn manier van vertellen! Erg meeslepend.

      Verwijderen
  11. Fijn dat je er weer bent, Joke! Soms is het inderdaad goed om even afstand te nemen en na te denken over welke werkwijze het beste past. Het zijn niet de boeken die bepalen waar een blog over moet gaan, het is absoluut de lezer zelf die een extra dimensie aan de boeken geeft door daar persoonlijk over te schrijven. En kwaliteit gaat hier nog altijd boven kwantiteit!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Mrs jo. Het is inderdaad zo dat de boeken een springplank zijn voor de gedachten van de lezer. Die vervolgens plat op het water kunnen vallen of mooi rechtop, diep het water in en daarbij veel rimpelingen maken....

      Verwijderen