Danny Scheinmann: Gemiste tijd





Welke gedachte er ten grondslag ligt aan de vertaling van de titel (oorspr.titel: Random acts of heroic love) is mij een raadsel, het dekt in elk geval van geen kanten de inhoud.
Het zijn eigenlijk twee verhalen die hier verteld worden.
Aan de ene kant het verhaal van Leo Deakin. Tijdens een rondreis door Zuid Amerika komt zijn vriendin Eleni om het leven bij een busongeluk.
Aan de andere kant het verhaal van Moritz Daniecki, dat speelt tijdens de Eerste Wereldoorlog. Daniecki neemt dienst in het Oostenrijks-Hongaars leger en wordt krijgsgevangen gemaakt door de Russen. Hij heeft zijn vriendin Lotte achtergelaten. Die vriendin wordt zijn motivatie om te overleven en om te ontsnappen uit het krijgsgevangenenkamp in de Oekraine, om vervolgens honderden kilometers terug te lopen naar zijn geboorteplaats. Het is niet zo moeilijk in te zien dat de naam Daniecki wel veel lijkt op Deakin...
Het verhaal van Daniecki is een mooi verhaal dat me sterk deed denken aan "Uit liefde van het volk" van James Meek. Het verhaal van Deakin echter is een verzameling zemelige teksten waarin hij steeds maar blijft rouwen om zijn Eleni, en daarin geen stap vooruit komt. Hij houdt een aantekeningenboekje bij, waarin hij plaatjes plakt van parende dieren en/of een lieflijke tekst. In het begin is dat wel verrassend maar het gaat snel vervelen en op een bepaald moment heb ik deze suikerzoeke fragmenten snel overgeslagen.
Via de vader van Leo Deakin, Frank, komen beide verhalen bij elkaar; ik kan er niet meer over zeggen dan dit anders geef ik te veel weg.
Het was in ieder geval geen onaardig boek, maar alleen het verhaal van Moritz Daniecki had mij meer aangestaan denk ik. Aan Leo ging ik me nogal ergeren en ik vond het eind ook wat te gemakkelijk en cliché-matig. Ondanks dat alles heb ik dit boek toch met plezier gelezen. Ik merk wel dat ik in de loop der jaren steeds kritischer ben geworden en een boek mij niet zo snel meer tot lyrische beschrijvingen kan brengen. Dat is aan de ene kant wel een beetje jammer, maar het maakt me ook kritischer bij de keuze van de boeken die ik wil lezen, en dat is mooi meegenomen bij die lawines van boeken die over ons heen gestort worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten