Toen ik De opwindvogelkronieken van Haruki Murakami ging ophalen in de biep, zei de bibliothecaresse tegen mij: ohh moedig hoor! Pardon? Jaaaaah , moedige keuze! Ik stond daar waarschijnlijk met vraagtekens in beide ogen. Moedige keuze? Wat had ik gemist?
Onlangs las ik twee interviews met Murakami, één in de Volkskrant en één in de Vrij Nederland, en daardoor werd ik nieuwsgierig naar deze schrijver. Het werd me wel duidelijk dat hij schrijft met een ander soort logica dan 'normaal', een soort speelsheid ook. Maar ik heb daarbij niet de conclusie getrokken dat Murakami moeilijk zou zijn, een opgave, een klus. Enfin ik zie het maar als een uitdaging en ben nu eigenlijk wel razend nieuwsgierig geworden. Ik ga even al mijn moed bij elkaar rapen en een paar happen van dit (ook wel weer heel erg dikke) boek nemen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten