Ik kom maar niet verder in De Graaf van Montecristo. Waarom niet? Dat heb ik me natuurlijk afgevraagd, ik denk dat ik ben gaan lijden aan een verschijnsel van deze tijd waarbij lezen vooral vlot en 'lekker' is, en de concentratie snel gebroken. Dumas is een schrijver die je langzaam en geconcentreerd moet lezen, en ik merk dat ik daar moeite mee heb gekregen. Om mezelf een beetje te helpen, heb ik het boek al verdeeld in stukken, eerst in twee delen en vervolgens elk deel weer in vieren. Zodat ik een doel heb dat iets dichterbij ligt dan de eindstreep van 1177 bladzijden. Het is natuurlijk jezelf bedotten, maar als het werkt.....
Het ergert me wel, dat ik veel sneller een boek pak dat lekker weg leest en de 'moeilijker' boeken uit de weg ga. De remedie is natuurlijk: meer klassiekers lezen, zodat ik weer ga wennen aan langzaam en geconcentreerd lezen.
Wat mij brengt op een gesprek met een collega over Nederlandse 'klassiekers' die vaak zo mooi zijn maar door vrijwel niemand meer gelezen. Zij gaf als voorbeeld de boeken van Elsschot, die ze zo prachtig vond, waarop ik moest bekennen nooit iets van hem gelezen te hebben.....maar wel weer Arthur van Schendel, die ik zelf prachtig vind. Die zij dan weer niet gelezen bleek te hebben.
Het lijkt me wel een leuk project om eens wat Nederlandse klassiekers af te stoffen en aan een herkansing te onderwerpen. Om te zien welke boeken echt niet meer te verteren zijn en welke volgens mij nog steeds de moeite waard. Bij dit project is een aantal woorden verboden: canon, leeslijst en moeten. Want zoveel werd mij wel duidelijk bij een klein voorbereidend onderzoekje op internet: de verplichte leeslijsten hebben veel meer kwaad dan goed gedaan. Maar daarover volgende keer meer (want daar is nog veel over te zeggen!).
Een kwaal waaronder ook ik lijd. Denk niet dat de remedie om terug geconcentreerd te lezen ligt in "de klassieken". Des te meer in het eigen levens- en leesritme. No worries zou ik zeggen, alles komt/of niet als de tijd rijp is! Vriendelijke groet
BeantwoordenVerwijderenBoekenliefhebber, het zou nog niet zo erg zijn als het de enige kwaal was. Maar we hebben ook nog het fenomeen 'so little time, so many books'....en dit samen met het aantal 'klassiekers' wat op het wensenlijstje staat.....maar ach, laten we vooral niet vergeten dat we lezen omdat we het leuk vinden!
BeantwoordenVerwijderenInderdaad! En bedankt voor de link. Ik hoor graag eens een andere klok over een boek dat ik zelf las, en dat is bij jou regelmatig het geval: van De adel van de geest was ik minder onder de indruk, van De eenzaamheid van de priemgetallen dan weer wel. Heerlijk om te lezen hoe die boekhappen een verschillende smaak nalaten.
BeantwoordenVerwijderen