Saskia de Coster - Wij en ik

Een apart boek, dat ik deze maand voor de leesclub las. Zelf zou ik het waarschijnlijk nooit opgepakt hebben, maar dat is natuurlijk het leuke van een leesclub: dat je ook eens boeken leest die buiten je comfort zone vallen.
Dit is een boek zonder grote gebeurtenissen of grote gevoelens. Het gaat eigenlijk over het leven op de vierkante centimeter van Stefaan, zijn vrouw Mieke en hun dochter Sarah. Geen explosies of cruciale wendingen, maar meer een zachte implosie, een afsterven. Ben ik vaag? Ja ik denk het wel, maar dat is wat dit boek oproept. Is het dan een saai boek? Nee integendeel, het leest verrassend prettig, ik zou bijna zeggen als een page-turner.

Stefaan heeft zich na zijn studie geneeskunde op brutale wijze een hoge positie bij een farmaceutisch bedrijf verworven. Hij kiest voor status en het grote geld (!), hij heeft vooral zichzelf iets te bewijzen. Mieke trouwt met Stefaan om zich veilig te wanen.
Stefaan met zijn brandende ambitie en neurotische Mieke, die in tijden van stress de franje van haar perzische tapijten gaat kammen: daar kan niets goeds uit voortkomen. Maar toch komt er na jaren proberen een prachtige dochter ter wereld. Maar zoals Stefaan en Mieke beiden zijn geworden wat ze zijn door de ontkiemde zaden uit hun opvoeding, zo krijgt ook Sarah een behoorlijke tik mee van haar ouders en dreigt ze steeds meer te ontsporen.

In een interview met de schrijfster in BOEK van deze maand geeft zij aan dat haar roman moet worden gelezen als een bildungsroman.
Ik ben blijkbaar een dwarse lezer want zo las ik het niet, voor mij was het een boek over het instorten van een huwelijk en de invloed van je jeugd en je familie op je leven. Het is opgebouwd uit de steeds wisselende stemmen van Stefaan, Mieke en Sarah (de ik-ken) door de jaren heen maar er is nog een vierde stem: de Wij. Dat is de stem van buiten, die commentaar levert. Van mij had die niet gehoeven, ik vond het eerder storend dan dat het iets toevoegde.

Maar ondanks dat was dit een goed boek, niet in de laatste plaats door de Vlaamse taal waarin het is geschreven. Ja Vlaamse lezers, ik vind jullie taal gewoon rijker en zangerig, in vergelijking tot dat harde en zakelijke Nederlands!