Lees-notities

Ik las de afgelopen periode 2 boeken uit:

Het geluid van de nacht van Maria Duenas (5/5); verhaal van een vrouwenleven, ademloos uitgelezen. De etiquette van de leesclub gebied mij nog even te wachten met publiceren van de bespreking tot na de bijeenkomst

The King's English van Betsy Burton (3/5); The King's English (TKE) is een onafhankelijke boekwinkel in Salt Lake City. Eigenaresse Betsy Burton schetst de geschiedenis van haar boekwinkel; hoe twee dames, niet gehinderd door enige commerciële vaardigheden, vanuit een passie voor boeken en lezen een boekwinkeltje starten dat uitgroeit tot een fenomeen (in de VS dan). Vol anekdotes, over schrijvers die de zaak bezoeken, over boekendiefstal, over netelige situaties en hoe het toch weer goed kwam. En een uitgebreid, wel sympathiek pleidooi voor het voortbestaan van de onafhankelijke boekwinkel. Omdat de liefde voor boeken eraf spat is het een aardig boek, maar vooral toch gericht op de amerikaanse markt want er komen veel boeken en schrijvers in voor die hier totaal onbekend zijn. Ook de lijstjes (zie mijn tab Lijstjes waar ik enkele ervan heb geplaatst) zijn de moeite waard, maar wat minder is, is dat al op blz. 272 van de 384 een Appendix begint waarin het 'favoriete boeken' lijstje van zo'n beetje elke boekenzaak in de VS. Dat was weer een beetje te veel van het goede.
Aardig als je boeken over boeken verzamelt, maar verder zou ik het niet aanraden.

Ja en dan ben ik natuurlijk begonnen in Het Spel der Tronen van George R.R. Martin.
In het begin raakte ik verstrikt in de vele namen van plaatsen en personen. Ik dacht dat het handig zou zijn om de Appendix (namenlijst per Huis) te kopiëren zodat ik het lijstje ernaast kon houden, maar dat was geen doen. Dat is net zoiets als een engelstalig boek lezen en van elke zin een woord op moeten zoeken. Dan is het lezen niet vloeiend meer. Dus dat heb ik losgelaten. Gelukkig wordt het langzaam opgebouwd met die namen, in dit deel spelen er geloof ik maar 3 Huizen een rol.

Ook snapte ik niet helemaal hoe het in deze wereld in elkaar zat maar ik denk in deze fase te begrijpen dat er 7 koninkrijken zijn die zijn verenigd in één groot rijk, met één koning. De 7 afzonderlijke koninkrijken zijn Huizen met een eigen wapen, een eigen slogan en een eigen Heer (met familie, ridders en huishouding). Dit grote rijk wordt bestreden door de oude dynastie de Targaryens. Die willen zelf de 7 koninkrijken in handen krijgen.
Het lijkt een soort schaakspel, waarbij in elk hoofdstuk een ander schaakstuk naar voren wordt geschoven.

Het begrip vormt zich lezenderwijze, dat is ook het leuke ervan. Je gaat er steeds meer van snappen. Ik ben wel blij dat ik dit boek in vertaling lees zodat ik me volledig kan concentreren op het verhaal.
Inmiddels, op pagina 69 beland, ben ik er wel door gepakt, ik wil verder lezen; het is een intelligent geschreven boek waarvan ik vrees dat het me straks niet meer loslaat!