Tawni O'Dell - Aan het einde van de wereld

Oorspronkelijke titel: Back Roads (2000)

Ik moet eerst even iets kwijt over de 'Literaire thriller'. Als dit boek nou één ding niet is, dan is het wel een thriller. Ja, er wordt iemand vermoord. Maar dat is een ankerpunt voor een verder psychologisch drama en heeft niets met thrillers te maken.
Het 'literaire', een etiket dat nota bene door de uitgever zelf wordt opgeplakt, is helemáál pretentieus! Ik zou bijna zeggen: dat maken wij, de lezers, wel uit!
Blijkbaar is zo'n aanduiding op het omslag erg goed voor de verkoopcijfers, want ik zie het op steeds meer boeken verschijnen. Dat zorgt voor een behoorlijke devaluatie van zowel het begrip literair als voor de thriller, wat mij betreft. Jammer!

Dit gezegd hebbend, was Aan het eind van de wereld een boek waar ik erg naar uit had gezien. Misschien omdat het al jaren op me stond te wachten. Of omdat het ooit door Oprah's bookclub was uitverkoren. Of gewoon omdat ik er goede dingen over had gelezen? Ik weet het niet meer maar ik verheugde me erop het te gaan lezen.

Het gaat over het gezin Altmeyer. Moeder schiet vader dood. Vader Altmeyer was een in zichzelf gekeerde man met losse handjes. Moeder gaat voor jaren de gevangenis in. Harley, de oudste van de kinderen en de enige zoon, wordt op zijn 18e voogd over zijn 3 zusjes Amber, Misty en Jody. Harley is eigenlijk nog een kind, een puber en moet toch ook al volwassen verantwoordelijkheden op zich nemen. Hij moet zijn familie onderhouden, waarvoor hij 2 banen heeft, één voor overdag en één voor savonds.
Tegelijkertijd gieren de hormonen door zijn lijf en is hij geestelijk niet in balans, net als overigens zijn zusjes want niemand heeft de dramatische gebeurtenis en alles wat daaraan vooraf ging, goed kunnen verwerken. Met als gevolg dat Harley ergens tussen kind en volwassene de weg kwijt raakt. Iets wat hem snel naar beneden trekt als hij ook nog verliefd wordt op een buurvrouw, de moeder van het vriendinnetje van zijn jongste zusje.
Het verhaal wordt verteld door Harley en omdat hij geestelijk in de knoop raakt en het allemaal niet meer zo op een rijtje heeft, krijg je het als lezer ook niet helemaal goed op een rijtje. Je moet afgaan op wat Harley er van maakt.

Op zich ingredienten genoeg voor een goed boek, zou je zeggen.
Maar helaas, dit boek was het gewoon nét niet.
Het was net niet spannend genoeg. De karakters hadden net niet genoeg diepgang, waardoor ik er niet echt door geraakt werd. Het verhaal was net niet geloofwaardig genoeg. Het was net niet verrassend en boeiend genoeg om me vast te houden. En het slot was net even een beetje over de top en net iets te gemakkelijk.

Waardering: nog net 3/5