Nadeel van de eerste manier is dat je veel van de wereld waar je in hebt vertoefd kwijt raakt. Toen ik begon te lezen in dit tweede deel van de Inheritance trilogie, merkte ik dat ik nogal wat vergeten was van het eerste deel, The Hundred Thousand Kingdoms. Hoewel de delen uit deze trilogie in principe op zichzelf staande boeken zijn, wilde ik toch graag weten hoe het vorige boek ook al weer eindigde omdat ik het gevoel had dat dit ertoe deed. Hoe kom je daar achter? Gewoon, door je vraag in te tikken: N.K. Jemisin The hundred thousand kingdoms how did it end?
Vervolgens kwam ik op de site van Jemisin waar een keurige verwijzing naar een uitgebreide samenvatting stond. Ik was natuurlijk niet de enige die bij het tweede deel het eerste niet meer helemaal paraat had. Het is een samenvatting onder de titel 'The sky-god's lover', de werktitel van wat The hundred thousand kingdoms zou gaan heten en was bedoeld om de uitgevers te interesseren voor dit boek.
De samenvatting (zie HIER) bracht me weer op vlieghoogte, want ik was toch wat belangrijke details vergeten!
Ik had in het begin wel wat moeite om er weer in te komen. Niet alleen vanwege die details die ik even kwijt was, maar ook moest ik weer even in de fantasy-modus komen. Vooral als je veel non-fictie leest, zit je nog te veel met je nuchtere verstand te lezen en dat is niet goed voor dit soort boeken. Je moet weer even het kind in je aanspreken, om mee te kunnen in deze, op zich niet kinderlijke maar complexe bedachte wereld.
We zijn inmiddels een paar jaar verder en in Sky lijkt alles pais en vree. Er is een totaal nieuwe hoofdpersonage, wat ik in eerste instantie jammer vond, omdat Yeine, de heldin uit het eerste deel, zo'n prettige, humorvolle personage was. Maar het moet gezegd, Jemisin heeft opnieuw een onvergetelijke heldin geschapen met de blinde Oree Shoth, een jonge vrouw die na de dood van haar vader min of meer gevlucht is uit haar eigen land en nu in Sky de kost verdient met de verkoop van kunstzinnige dingetjes. Ze maakt ook schilderijen, maar die laat ze aan niemand zien. Al snel blijkt dat haar vader onder verdachte omstandigheden gestorven is (was het moord?) en dat Oree een bijzondere gave heeft. Bovendien heeft ze net een relatie achter de rug met een 'godling', een niet te vertalen woord dat staat voor de nakomelingen (in ettelijke generaties) van de goden. Ook al niet alledaags.
Al snel buitelen de gebeurtenissen over elkaar heen, waarover ik niets ga vertellen want daarmee zou ik veel verklappen. Maar het komt erop neer dat ik weer met rode oortjes zat te lezen, het werd weer een page-turner van jewelste en het eind.....wat een prachtig eind! Misschien wel een beetje over de top en misschien ook wel een beetje romantisch, maar ik vond het prachtig!
Dat dit boek net iets minder scoort dan het eerste deel, komt vooral omdat de verrassing van die complex gebouwde wereld en de mythologie waar die wereld op drijft, er een beetje af is. Een effect wat je wel vaker hebt bij een tweede deel van een fantasy-serie.
Omdat ik niet weer de hele setting wilde vergeten, ben ik meteen doorgestoomd naar het derde deel, Kingdom of the Gods.
Ik weet niet of dit wel zo'n goede zet was, want het ging niet goed. Mijn motor liep vast, ik kwam er gewoon niet in en na 60 bladzijden, toen ik er écht geen zin meer in had, ben ik ermee gestopt.
Ik heb dat wel vaker bij een serie, het lijkt op een soort verveling die over me komt. Het zegt op zich nog niets over de kwaliteit van dit derde deel. Het gegeven waar het om draait in dit deel was namelijk wel intrigerend: een godling die door bloedcontact met mensen zijn onsterfelijkheid verliest en begint te verouderen. Ik denk dat ik dit boek later nog eens op moet pakken want het kan best zijn dat ik inderdaad last had van een soort fantasy-vermoeidheid; ik ben ook gek op drop maar als je mij een kilozak voorzet ben ik er na twee handjes wel zat van.
Mijn totaal-oordeel over de trilogie wordt dus nog even opgeschort.
Zoals je weet, heb ik op jouw aanraden het eerste deel van deze trilogie gelezen en ben ik daar met enorme vaart en groot plezier doorheen geraasd. Dit boek staat sindsdien op mijn e-reader en komt over een tijdje ook aan de beurt. In ieder geval ben ik blij dat je wederom met rode oortjes hebt zitten lezen.
BeantwoordenVerwijderenJa ik heb aan je gedacht Anna; dat je nu zo'n prettig vooruitzicht hebt en iets voor als je even in een andere wereld wilt zijn....
Verwijderen