Grace McCleen - Het land van melk en honing

Oorspronkelijke titel: The land of decoration

Judith McPherson is 10 jaar oud. Haar moeder is overleden bij haar geboorte, dus Judith moet het alleen zien te rooien met haar vader. Ze zijn lid van een streng-christelijke groepering die geloven in het eind van de wereld (Armageddon) waarna met de mensen die het verdienen een paradijs op aarde zal komen: het land van Melk en Honing. Judith gelooft met hart en ziel, maar ze wordt vanwege dat geloof flink gepest op school. Ze is een soort verstoteling en vlucht in haar eigen wereldje; op haar kamer heeft ze van allerlei op straat gevonden materiaal een landschap geknutseld: jawel, het land van Melk en Honing. Het is mooi om te lezen hoezeer Judith haar verbeelding aan het werk zet; haar vriendinnetjes zien in haar geknutselde wereld niet meer dan een hoop rotzooi, maar Judith ziet een prachtig landschap en ze ziet iets moois in alles wat ze op straat vindt: het lipje van een blikje, stukjes papier, het stokje van een lolly; alles krijgt een tweede leven als onderdeel van haar land van Melk en Honing. Door het knutselen aan haar eigen wereld, houdt Judith grip op zichzelf en de echte wereld.

Op een zondag hoort ze de preek van Broeder Michael, die zegt dat als je maar heel erg gelooft, je dan wonderen kunt verrichten en dat wonderen vooral in kleine dingen zitten.
Judith neemt dit erg letterlijk. ze zou wel willen dat het smaandags ging sneeuwen zodat ze niet naar school kan en, door broeder Michael op een idee gebracht, gaat ze heel sterk aan sneeuw denken, onder andere door Het Land van Melk en Honing te voorzien van een laag (geknutselde) sneeuw.
En dan blijkt het smaandags te sneeuwen…..
Judith spreekt met God, en hij zegt dat hij Judith wel goed kan gebruiken als Zijn Instrument, om wonderen te verrichten op aarde.
Steeds als Judith iets doet in haar Land van Melk en Honing, gebeurt dat ook in het echt.
Maar al snel loopt het helemaal uit de hand met die wonderen, waar haar ergste plaaggeest op school, Neil Lewis, en vervolgens haar eigen vader het behoorlijk zwaar mee krijgen.
Het loopt zo uit de hand, dat Judith uiteindelijk beseft dat ze haar vader moet redden. Dan pas wordt het Judith duidelijk wat het allerbelangrijkst in het leven is.


Judith is een aandoenlijk meisje. Ze is de verteller van haar eigen verhaal, en neemt je ogenblikkelijk voor zich in. Hoewel ze erg slim is, vertelt ze haar verhaal toch vanuit de beleving van een 10-jarige. Dat maakt dit verhaal een plezier om te lezen. Ook de vader is een personage dat heel erg tot leven komt, bijna letterlijk. In het begin is het een afstandelijke man, die tobt met het verlies van zijn vrouw en niet weet hoe hij Judith zijn liefde moet tonen. Daarbij lijkt Judith ook nog erg op haar moeder, zodat zij steeds pijnlijke herinneringen oproept. Het geloof, dat eigenlijk niet vanuit zijn hart komt, maar dat hij aanhangt omdat zijn vrouw dat wilde, zit hem ook in de weg. Maar gaandeweg het verhaal krijgt hij zo veel te verstouwen, dat hij steeds menselijker wordt. Ik had echt vreselijk met hem te doen. Ook hij blijkt een verstoteling te zijn, wanneer hij niet wil meedoen aan een staking in de fabriek waar hij werkt. Twee mensen die buiten de maatschappij staan en elkaar nodig hebben, maar steeds maar om elkaar heen draaien.

Zonder het lezen te kort te doen, kan ik alvast verklappen dat het goed komt. Maar hoe, dat moet je zelf maar lezen. Het is een boek dat heel vlot leest, maar waar je nadat je het dichtgeslagen over na blijft denken. Het lijkt ogenschijnlijk zo'n simpel verhaal, dat zo gemakkelijk leest. Maar waar ging het nu over? Waarom raakt het me?
Het boek stelt vragen. Zoals een goed boek hoort te doen.