Belofte waargemaakt!

Justin Cronin: De oversteek
Cargo 2010, 994 blz



Het zit erop. Hij is uit. Het contrast met het vorige besproken boek kon niet groter zijn maar: de belofte is waargemaakt; het was een heerlijk leesavontuur, ik denk dat dit boek inderdaad een hype gaat worden. Wat vooral opvalt is dat het erg goed geschreven is, iets wat lang niet altijd geldt voor het genre 'spannende boeken'. Het is eigenlijk ook veel meer dan alleen een spannend boek. Een episch verhaal, met elementen van horror, van science fiction, maar ook met een mate van psychologische diepgang.
Het verhaal, heel kort: door het leger wordt een experiment uitgevoerd met een virus om een onsterfelijk mens te creëeren, het project Noach. Een groep mensen wordt ingespoten met het virus maar het virus blijkt anders uit te werken: ze worden (weliswaar onsterfelijke) vampierachtigen, die leven van rauw vlees en bloed. de groep breekt uit en al snel wordt vrijwel de gehele bevolking van Amerika (en de wereld?) besmet of gedood. Echter één van de groep, een klein meisje genaamd Amy, lijkt het virus anders doorstaan te hebben, ze wordt niet als de anderen. Ze wordt meegenomen door een FBI-agent van het project die haar verzorgt en beschermt tot ook hij ten prooi valt aan de 'viralen' of 'paffers' zoals de door het virus besmette vampiermensen worden genoemd.
Vervolgens belanden we in een kolonie met overlevenden, en volgen de bewoners hiervan een poosje. Hoe gaat dat, als je geheel afgezonderd leeft op een vrij kleine oppervlakte, in een groep mensen met geen ander vooruitzicht dan dat het altijd zo zal blijven? Uiteindelijk verlaat een klein groepje samen met Amy de kolonie, om op een queeste te gaan om de wereld te bevrijden van het kwaad.
Tot zover het verhaal.
In het boek is vrij veel aandacht besteed aan de introductie, het leven van Amy voor ze bij het experiment betrokken raakt, de geschiedenis van het experiment en het experiment zelf en de periode onmiddellijk na de uitbraak. Hierdoor zit je al snel heel erg in het verhaal, dat echter pas echt meeslepend wordt als het groepje de kolonie verlaat, op zoek naar? iets? iemand? ze weten het zelf ook niet, maar wel dat ze naar de plek toe moeten waar het allemaal begonnen is. In deze fase worden de karakters en relaties tussen de leden van de groep goed uitgebouwd. Het verhaal krijgt hier ook een psychologische lading. Vanaf dit moment is het een kwestie van zo snel mogelijk doorlezen, want je wilt nu weten waar het eindigt.....en dat is met veel losse eindjes, maar de schrijver heeft aangekondigd dat er een tweede deel zal komen. En een derde deel. Als dat net zo genieten is als dit eerste deel dan mag het voor mij nog een tijdje doorgaan.