Op 7 augustus 1974 liep een Fransman genaamd Philippe Petit over een kabel tussen de torens van het World Trade center.
Het gegeven van deze luchtwandeling die werkelijk heeft plaatsgevonden, is de kapstok waaraan de verhalen in dit boek zijn opgehangen. Verhalen die met elkaar samenhangen, en aan het eind van boek samenkomen. Mooi geschreven verhalen over mensen en de stad New York. Over hoeren, pooiers, priesters, rechters. Over zwart en wit. Over rijk en arm. Over het uitschot, het slijk, en die ene vlinder die daar plotseling fladdert. Over gewone mensen met hun vreugde en verdriet. Mensen die leven en proberen, ondanks alles, het mooie van het leven te blijven zien.
Mensen die beseffen dat het leven altijd doorgaat, door hen heen en om hen heen, de wereld die blijft draaien.
"Alle levens die we zouden kunnen leven, alle mensen die we nooit zullen kennen, nooit zullen worden, zijn overal om ons heen. Dat is de wereld." Het motto van de roman, van Aleksandar Hemon, laat die wereld draaien.
De oorspronkelijke titel van de roman "Let the great world spin" is afkomstig uit het gedicht Locksley Hall van Alfred Tennyson en wijst op indirecte wijze op de troost van verhalen, dat er ondanks alle geweld, pijn en verdriet in het leven altijd nieuwe verhalen kunnen worden verteld. Dat is de kracht van de literatuur.
Een kracht die zich ten volle door dit boek laat voelen.
Overigens is van het avontuur van Philippe Petit, dat New York op de bewuste ochtend de adem liet inhouden, een film gemaakt: "Man on a wire", en Petit zelf heeft een paar boeken over zijn avonturen op het koord geschreven.
Intrigerende man.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten