Economie in tijden van overvloed

Zaterdag las ik twee opmerkelijke verhalen in de krant. De ene ging over de oosteuropese landen en hoe zij hun 'bevrijding van het communisme' anno 2014 ervaren. Er bleek veel irritatie te zijn over de kwaliteit van het eten: 'vroeger' aten ze wat het land hen gaf: de lokale produkten, vers en van goede kwaliteit. Nee, dat was niet meer, nu lagen de supermarkten vol met 'die smerige westerse rotzooi'. De eigen waren werden immers verhandeld omdat dat meer opleverde en kwamen in het buitenland terecht.
Ook stond er een stukje in over de boycot van Europees voedsel door Rusland. De russen werd gevraagd hoe zij om dachten te gaan met deze komende tekorten. 'Tekorten? Die komen er helemaal niet. We eten weer gewoon onze eigen produkten!'
Snap je het nog? Vrijwel over de gehele wereld wordt dus voedsel verbouwd wat voor een groot deel ge-exporteerd wordt, en tegelijkertijd wordt datzelfde voedsel weer geimporteerd uit andere landen. Ik zou wel eens een kaartje willen zien met al die vrachtbewegingen. Een door economie gedreven wereld: wat een waanzin eigenlijk. En dan heb ik het nog niet eens over het speculeren met voedselprijzen, want dat is een vak apart en ronduit immoreel, als je het mij vraagt.

Nog erger is natuurlijk wat nu zichtbaar wordt door die genoemde boycot: goed en vers voedsel dat moet worden 'doorgedraaid' (lees: vernietigd of als veevoer gebruikt) om de prijzen van dat voedsel kunstmatig hoog te houden, om daarmee de boeren kunstmatig in bedrijf te houden. Huh?
Ik ben blij dat ik geen econoom ben, want economie, dat ging toch over het zo goed mogelijk verdelen van schaarse goederen bij onbeperkte verlangens, en niet andersom.
Het zal vast veel te simpel gedacht zijn om gewoon te eten wat van het eigen land komt. Wat denk jij?

Dit gaat natuurlijk helemaal niet over boeken, maar soms zijn er dingen die ik met al mijn boekenwijsheid niet kan begrijpen. Dit is er één van.