Boeken om je op te verheugen, deel 4: de "buitencategorieën"

Als een soort toegift nog een paar boeken die niet vallen in de categorieën die ik al besproken heb, maar die ik toch nog wilde vermelden:

Theodore Dalrymple - Struinen, lezen en denken. Notities van een liefhebber. Ik kan natuurlijk niet alle boeken die ik in deze posten heb besproken, zelf kopen. De meeste zal ik op enig moment wel uit de biep halen. Maar dit is een boek dat ik echt zelf wil hebben. Ik heb al eens een recensie gelezen van de oorspronkelijke engelse versie, The pleasure of thinking; a journey through the sideways leaps of ideas. Toen wilde ik het al aanschaffen, maar dat is er niet van gekomen. Maar deze nederlandse editie, met zo'n omslag, die kan ik niet laten liggen!

Van de uitgever: "Welk verband bestaat er tussen God en de Londense wijk East Sheen? Hoe praat je jezelf een Albanese gevangenis uit? Waarom maken dictators zo graag stripboeken? Hoe kan een gemiste penalty tot een bloedige oorlog leiden? Theodore Dalrymple, een psychiater die als getuige-deskundige optreedt in moordprocessen, heeft een passie voor bijzaken en zijpaden. In dit nieuwe boek neemt hij ons mee op een geestige en erudiete reis langs de verborgen wegen die ideeën met elkaar verbinden. Struinen, lezen en denken is even luchthartig als verhelderend; het is een amusante vlucht van de verbeelding, een boek over het toevalsgeluk van mensen die eindeloos nieuwsgierig blijven. Een must voor iedere boekenliefhebber."

Uitgeverij Nieuw-Amsterdam, verschijnt in november

Raoul de Jong - De grootsheid van het al. Een hedendaagse odyssee. Een sympathiek idee van een sympathieke jongeman;

Van de uitgever: "....De meeste dingen zijn tegenwoordig met één druk op de knop op te lossen of uit te vinden. Onze machines maken ons groter, vlugger en efficienter dan we ooit zijn geweest. Maar wat doen we nog als zelf handelende en denkende mens? Wat zijn we vergeten over onszelf en de wereld om ons heen? Raoul de Jong besluit de proef op de som te nemen. Op een warme zomerdag trekt hij de voordeur van zijn huis in Rotterdam achter zich dicht en begint aan een voettocht naar zijn moeder in Marseille, ruim duizend kilometer verderop - zonder training, zonder tomtom, zonder uitgestippelde route. Op de bonnefooi. Zijn belevenissen onderweg zijn amusant, treurig, verrassend, angstwekkend, rauw - zoals het digitale leven nooit kan zijn."

Uitgeverij De Bezige Bij, verschijnt eind oktober

Oek de Jong - Wat alleen de roman kan zeggen; een boek over romans en romanschrijvers van een romanschrijver;

Van de uitgever: "Aan het begin van de eenentwintigste eeuw moet de roman zich zien aan te passen aan nieuwe tijden. In een sprankelend en enthousiasmerend betoog laat Oek de Jong zien wat het unieke en onvervangbare is van de roman en waar voor romanschrijvers de nieuwe mogelijkheden liggen. In 'Wat alleen de roman kan zeggen' spreekt een gepassioneerd romanschrijver over zijn metier, over klassieke auteurs als Tolstoj en Proust, maar ook over Jonathan Frantzen en Ian McEwan, over het zien van films en het lezen van romans, sex en intimiteit in de roman, zijn verhouding tot actualiteit en literaire traditie, zijn grote leeservaringen - en veel meer. Het boek bestaat uit een reeks korte hoofdstukjes.
'Wat alleen de roman kan zeggen' laat zich ook lezen als een introductie tot de romankunst."

Uitgeverij Atlas Contact, verschijnt in oktober

Brené Brown - De moed van imperfectie; Brené Brown schreef al eerder een soortgelijk boek, De kracht van kwetsbaarheid. Er is een aanstekelijke TED talk van haar over dit onderwerp.

Van de uitgever: "...Op basis van Brown's jarenlange studie kwam ze tot tien stellingen over een 'bezield leven': leven vanuit het gevoel dat je de moeite waard bent. Op haar eigen, eerlijke, warme en grappige manier moedigt ze de lezer aan om perfectionisme te laten varen, stress als leefstijl los te laten, te vertrouwen op intuïtie en creativiteit de ruimte te geven."

Uitgeverij Lev, verschijnt in oktober

Claudia Roth Pierpont - Roth. Een schrijver en zijn boeken. Ik ben een groot fan van Philip Roth, al heb ik nog lang niet alles van hem gelezen. Ik dacht dat dit boek geschreven was door zijn dochter of vrouw, maar zij schijnt niets met hem te maken te hebben. Ik kan tenminste geen enkel aanknopingspunt voor familiebanden vinden. Wel schijnt zij hem persoonlijk te kennen. Toevallig, dan. Dit lijkt me wel HET boek over Philip Roth en zijn werk. Zeker nu hij gestopt is met schrijven zodat zijn oeuvre niet verder meer zal uitbreiden.

Van de uitgever: "Claudia Roth Pierpont, al meer dan twintig jaar verbonden aan de New Yorker, onderzoekt alle complexe lagen van Roth's werk en de daaruit voortkomende contraverses. Pierpont, die Roth persoonlijk kent, heeft haar gracieuze stijl en uitgebreide onderzoek verrijkt met anekdotes, over Roth's familie, zijn inspiratie, zijn critici, zijn hele oeuvre en zijn vriendschappen met onder andere Saul Bellow en John Updike. Roth is een grootse prestatie, een fascinerend en uiterst toegankelijk werk over één van de belangrijkste schrijvers van onze tijd."

Uitgeverij De Bezige Bij, verschijnt in januari 2014

Boeken om je op te verheugen, deel 3: non-fictie

Deze keer 5 non-fictie boeken die mij zijn opgevallen of me nieuwsgierig maken. Die keuze was moeilijk, want het zijn er zo veel!
Dit is het geworden:

Joke J. Hermsen - (N)iets ontbreekt ons. Over hoop, bezieling & empathie; ik ben liefhebber van de boeken van Joke Hermsen. Zowel haar fictie als haar (filosofische) non-fictie vind ik van hoge kwaliteit. Dit boek heeft ook nog een onderwerp wat me interesseert.
Dit boek is een soort 'opvolger' van Stil de tijd. Er is wel iets raars mee, want het staat niet in de catalogus van de uitgever, volgens de site van de Arbeiderspers is dit boek al in 2012 verschenen maar dat klopt niet. Bol.com geeft aan dat dit boek in november zal verschijnen.

Van Bol.com: "In Stil de tijd noemde Joke J. Hermsen stilte, rust, traagheid en verveling voorwaarden voor werkelijke creativiteit en helder nadenken. Zij pleitte voor niets minder dan een langzame toekomst. Maar wat gebeurt er na de rust? Welke nieuwe denkrichting moet er gekozen worden opdat er werkelijk iets verandert en er niet alleen een rustiger, maar ook een duurzamer en evenwichtiger samenleving ontstaat? Daarover gaat deze nieuwe filosofische bundel, een noodzakelijke opvolger."

Uitgeverij Arbeiderspers, verschijnt 19 november

Carine Damen - Ik was gek van geluk. Verhalen uit sektarische bewegingen; de vraag waarom mensen bij een sekte gaan en hun gezonde verstand uitschakelen, boeit me. Carine Damen heeft niet alleen heel veel ex-sekteleden van verschillende sektes geinterviewd, maar geeft in dit boek ook een uitgebreide analyse van het fenomeen 'sektarische beweging'.

Uitgeverij Luitingh/Sijthoff, verschijnt in september

Trudy Dehue - Betere mensen; over gezondheid als keuze en koopwaar; boek over de morele implicaties van de steeds maar voortschrijdende kennis over onze gezondheid en de technische mogelijkheden om die te verbeteren. Ethiek en morele thema's vind ik altijd razend interessant.

Van de uitgever: "Voerde de overheid tot voor kort bewustzijnscampagnes over stoornissen, nu wil ze bezuinigen op de geestelijke gezondheidszorg. Leek het brein ons recentelijk nog te bepalen, momenteel leren boeken, tijdschriften en zelfs levensmiddelenfabrikanten ons dat we ons brein zelf kunnen verbeteren. Deze `leefstijlpolitiek is geïnspireerd door nieuwe ontwikkelingen in de samenleving en de wetenschap, die Trudy Dehue met wetenschapssociologische blik doorgrondt. De individuele verantwoordelijkheid voor succes en falen is groter dan ooit, zodat ook de behoefte aan hulp paradoxaal genoeg alleen maar zal toenemen. Betere mensen breekt een lans voor meer waarden dan alleen zelfverbetering. Met John Stuart Mill houdt Trudy Dehue een pleidooi voor andere in plaats van normale of betere mensen, omdat, zoals Mill het zei, de vooruitgang anders slechts een kant op gaat."

Uitgeverij Atlas Contact, verschijnt in november

Maarten van Buuren & Joep Dohmen - Van oude en nieuwe deugden. Levenskunst van Aristoteles tot Nussbaum; Joep Dohmen heeft al een aantal boeken over levenskunst op zijn naam staan en snijdt daarin vaak morele en filosofische thema's aan die elk voor zichzelf denkend mens zouden moeten aanspreken.

Van de uitgever: "Levenskunst is een manier om de zoektocht naar het goede leven vorm te geven. De westerse mens heeft de vrijheid veroverd om te kiezen wie hij wil zijn. Maar hoe die vrijheid in te vullen? En hoe kan een maatschappij vol vrije individuen goed functioneren? Daarvoor is een nieuwe moraal nodig die niet dogmatisch is, maar positief. Een moraal die persoonlijke vrijheid definieert ten opzichte van de ander, in een maatschappelijk verband.
Maarten van Buuren en Joep Dohmen betogen dat deugden de mens in staat stellen te onderscheiden wat het goede is. Ze moeten in de praktijk met wijsheid worden ingezet, afhankelijk van de situatie en de mores. Gebeurt dat niet dan verkeren ze in hun tegendeel en worden ondeugden.
In Van oude en nieuwe deugden gaan Van Buuren en Dohmen te rade bij tien denkers die in de loop van 2500 jaar verschillende visies op het goede leven hebben geformuleerd, van Laozi tot Machiavelli, van Friedrich Nietzsche tot Richard Rorty, van Aristoteles tot Martha Nussbaum."

Uitgeverij Ambo, verschijnt in november

Douwe Draaisma - De dromenwever; dromen interesseren me. Ik ben nu een engelstalig boek over dromen aan het lezen, maar dat is nogal wetenschappelijk en soms niet te volgen. De dromenwever lijkt mij een veel toegankelijker boek.

Van de uitgever: "Waarom accepteer je in je droom bizarre situaties als volkomen vanzelfsprekend? Hoe ontstaat de sensatie van vliegen in dromen? Bestaan voorspellende dromen? Hoe ontstaan erotische dromen? Of lucide dromen? Dromen we in zwart-wit of kleur? Hoe zien dromen van blinden eruit? En natuurlijk de moeilijkste vraag: betekenen dromen iets? Zeggen ze iets over de dromer? Wat hebben psychologie en neurologie de afgelopen halve eeuw opgehelderd over ons nachtleven? Met De Dromenwever betreedt Douwe Draaisma opnieuw de menselijke piste vol wilde verhalen, steigerende nachtmerries en ijzingwekkende mentale acrobatiek."

Historische Uitgeverij, verschijnt 10 oktober

Boeken om je op te verheugen, deel 2: Vertaalde fictie

In vervolg op mijn vorige post met nederlandse fictie die de komende herfst zal verschijnen, deze keer 5 boeken uit de categorie Vertaalde fictie, en een bonus.

Karl Ove Knausgard - Nacht (dl 4 van Mijn Strijd);
velen van jullie kijken er denk ik reikhalzend naar uit. Over een week is het zover.
Nou ja, deze behoeft geen nadere toelichting toch?

Uitgeverij De Geus, verschijningsdatum 2 september a.s.

André Aciman - Harvard Square; jaren geleden zette ik al eens een boek van deze Egyptisch-Amerikaanse schrijver op mijn lijstje (Witte nachten) maar het is er nooit van gekomen. Nu worden maar liefst twee van zijn boeken in vertaling uitgegeven: in oktober Harvard Square en in november een heruitgave van Noem me bij jouw naam.
Noem me bij jouw naam schijnt de betere van de twee te zijn, maar de setting van Harvard Square trekt mij wel aan dus die wil ik graag eens proberen.

Van de uitgever:"Herfst 1977. Door de straten van de Amerikaanse universiteitsstad Harvard doolt een jonge student, een jood uit Egypte, die meer dan ooit ernaar verlangt op te gaan in de Amerikaanse samenleving. Hij ontmoet een charismatische, vuilbekkende Arabier, Kalaj, zo genoemd omdat hij z’n woorden uitspuugt als een kalasjnikov. Samen schuimen ze de bars en cafés rondom Harvard Square af, en even leiden ze een zorgeloos bestaan.
Maar wanneer de tentamens dichterbij komen en Kalaj uitgezet dreigt te worden, staat de student voor de keuze: zich vastklampen aan de droom om te assimileren in de Nieuwe Wereld, of zijn vriend uit de Oude Wereld redden. Harvard Square is een roman over nostalgie, identiteit en vriendschap, geschreven met de meesterlijke pen die we van Aciman kennen."

Uitgeverij Anthos, verschijnt in oktober

Elif Shafak - Het huis van de vier winden; dit boek van de Turkse schrijfster Shafak is in de VS de hemel in geprezen, waardoor ik zeer nieuwsgierig werd naar deze schrijfster. Er is al veel van haar vertaald, maar deze wil ik toch als eerste lezen. Zo'n eerste kennismaking moet goed zijn!

Van de uitgever:"‘Mijn moeder is twee keer gestorven. Ik heb mezelf beloofd dat ik haar geschiedenis niet in de vergetelheid zou laten raken …’ Esma, een Koer­dische vrouw in Londen, probeert zich te verzoenen met de gruwelijke moord die haar broer heeft gepleegd. Ze vertelt over haar moeder Pembe, die als jonge vrouw Turkije verruilt voor Engeland. Daar hoopt ze op een beter bestaan met haar man Adem. Hun huwelijk is echter niet gebaseerd op liefde en het gezin valt langzaam uit elkaar. Adem verlaat vrouw en kinderen voor een stripper. Als ook Pembe amoureuze gevoelens voor een ander krijgt, besluit zoon Iskender in te grijpen. De familie-­eer moet gered worden en geen prijs is daarvoor te hoog.
Orhan Pamuk noemt deze geëngageerde schrijfster de beste Turkse au­teur van het begin van de 21ste eeuw".

Uitgeverij De Geus, verschijnt in december

Eric-Emmanuel Schmitt - De vrouw in de spiegel; er zijn al enige boeken van deze Franse gelauwerde (toneel-)schrijver vertaald, maar ik had er zelf nog niet eerder van gehoord. Hij stopt veel religie en filosofie in zijn romans, en dat is iets wat mij erg aanspreekt!

Van de uitgever: "Anne woont in Brugge ten tijde van de Renaissance, Hanna
in het keizerlijke Wenen van Sigmund Freud, Anny in het Hollywood van vandaag. Drie levens, drie opmerkelijke avonturen, drie vrouwen die wensen te ontsnappen aan het beeld dat de spiegel hun dagelijks voorhoudt. Ze voelen zich vervreemd van hun milieu, van de tijd waarin ze leven en van de mannen die beslissingen voor hen nemen. De Vlaamse Anne heeft mystieke visioenen die haar naar het klooster leiden. Hanna is een van Sigmund Freuds eerste patiënten en breekt met alle heersende morele regels. Anny geniet een briljante acteercarrière, maar weigert zich te onderwerpen aan de regels van Hollywood. Alle drie zijn ze onaangepast en rebels, maar wie vindt van hen vindt het ware geluk?"

Uitgeverij de Geus, verschijnt in september

Clarin - La Regenta; een uitzondering op de regel dat ik geen heruitgaven heb meegenomen. Maar de eerste (en laatste) vertaling van dit Spaanse meesterwerk dateert al uit 1992 dus ik vind het te prijzen dat er nu eindelijk een heruitgave komt van een boek dat vast geen bestseller wordt. Clarin is het pseudoniem van de Spaanse schrijver Leopoldo Alas. Het was ooit de dikste oranje Penguin pocket ooit. Deze heruitgave telt 696 pagina's, dus voor de durfals!

Van de uitgever: "Spanje, tweede helft van de negentiende eeuw. In Vetusta woont La Regenta: de jonge, naïeve en beeldschone vrouw van een gepensioneerde rechter. Door haar onbevredigende huwelijk, onverwerkte jeugdtrauma’s en de romantische en mystieke literatuur die ze leest, ontwikkelt ze een rijke, maar gevaarlijke fantasiewereld. De schoonheid en charme van La Regenta doen een heftige strijd ontbranden tussen de twee belangrijkste mannen van Vetusta. Don Fermín is de knappe machiavellistische geestelijke, die als een tiran over het bisdom heerst. Zijn rivaal is Don Álvaro, de man die politiek de touwtjes in handen heeft. Hij heeft uit ijdelheid zijn zinnen op La Regenta gezet.
Claríns gecompliceerde heldin is een van de grote vrouwelijke personages uit de negentiende-eeuwse literatuur, te vergelijken met Madame Bovary. Bovendien schetst Clarín een bijtend portret van een samenleving: de stad Vetusta, symbool van het benepen, zelfgenoegzame en perverse Spanje.
Het boek stuitte bij verschijnen op veel weerstand en het heeft bijna een eeuw geduurd voordat La Regenta
eindelijk werd beschouwd als onbetwistbaar de grootste negentiende-eeuwse roman van Spanje."

Murasaki Shikibu - Het verhaal van Genji; over dapper gesproken: je moet het maar aandurven als uitgever, 2016 pagina's en een prijs van maar liefst 75 euro. Maar dan heb je ook wat. Voor zover mij bekend de eerste nederlandse vertaling ooit van dit klassieke boek.  Dat zullen geen grote stapels op de tafel in de boekhandel worden, maar wat goed van de uitgever, dat zij dit doen!
Er komt ook nog een geillusteerde uitgave, maar die is voor als je stille gelden hebt liggen, want die gaat maar liefst 350 euro kosten.
Het is één van de eerste romans uit de geschiedenis en (door een vrouw!) geschreven tussen 1000 en 1008. De Japanse schrijfster was ook dichteres en hofdame aan het keizerlijk hof tijdens de Heian-periode.
Dit boek vraagt duidelijk ook veel lef van de lezer.....

Uitgeverij Atheneum, Polak & Van Gennep, verschijnt in november

Boeken om je op te verheugen deze herfst

De eerste paddestoel al weer gesignaleerd!

De vakantiegangers zijn weer naar huis. Het bos is weer van mij. Daar is de herfst al een beetje te voelen. En te zien, want ik heb de eerste paddestoel al weer gesignaleerd!
Ik houd van de nazomer en de herfst. De milde temperaturen, de kruidige geur, het prachtige diffuse licht.
En wat daar ook bij hoort:  de uitgevers maken rond deze hun publicaties voor de komende maanden bekend.
Ik heb de catalogi eens uit zitten pluizen (iedere gek zijn gebrek). En, lezers: het is een overweldigende hoeveelheid die over ons wordt uitgestort! Het lijkt wel of het elk jaar meer wordt.
Om voor mezelf een beetje overzicht te houden, heb ik een spreadsheet gemaakt met daarin de uitgaven die ik zelf zou willen lezen. Maar ook die werd erg groot. Zeker toen ik ook nog de engelstalige boeken op komst ging toevoegen...

Ik heb daarom een kleine selectie gemaakt. De complete spreadsheet is HIER op te vragen (gesorteerd op publicatie-datum)
Let wel: het is mijn persoonlijke selectie. Daarom geen verhalenbundels, geen poezie en weinig thrillers. Ook geen goedkope herdrukken. Ook niet de boeken waar menigeen reikhalzend naar uit kijkt maar mij niet nieuwsgierig maken: het nieuwe boek van Tatiana de Rosnay (Onvoltooid verhaal, komende week), Haruki Murakami (Ten zuiden van de grens, oktober) en Donna Tartt (Het Puttertje, september). Wel: veel nederlandse fictie, en daarbinnen ook veel debuten. En veel non-fictie over de meest uiteenlopende onderwerpen.
Overigens had niet elke uitgeverij een catalogus (of "aanbieding" zoals dat heet in het vak) en soms maakte de uitgever het ook wel erg moeilijk om zo'n catalogus te vinden.

Voor wie geen zin heeft een lijst door te werken, volgen de komende week mijn persoonlijke favorieten per categorie.
Vandaag de 5 boeken die mij het meest opvallen/aanspreken in de categorie Nederlandse fictie.

Arthur Japin - De man van je leven; nu eens geen zware onderwerpen maar een luchtig thema in deze nieuwe roman van Arthur Japin.
Van de uitgever: "Een zwarte komedie over liefde, trouw, overspel en wraak, herkenbaar voor iedereen die ooit liefhad en bedrogen werd".
Uitgeverij De Arbeiderspers, verschijnt in oktober

Franca Treur  - Het nieuwe vuur; zal het voldoen aan de verwachtingen die bij een tweede boek horen?
Van de uitgever: "Erik denkt zijn vriendin wel een voller leven te kunnen bieden: hij wil samenwonen en kinderen. Maar Elenoor solliciteert in plaats daarvan naar een plek in een idealistische woongroep, gevestigd in een voormalig weeshuis in Amsterdam-Oost. Want hoe kun je je beter thuis voelen op de wereld,
dan door haar te willen verbeteren?
In Dorsvloer vol confetti beschreef Franca Treur hoe een jong meisje in een orthodoxe boerengemeenschap de kracht van woorden ontdekt. In Het nieuwe vuur richt zij zich op een andere groep: jonge, hoogopgeleide stadsbewoners.Ego’s en losers, helden en heiligen, uitvreters en mannenverslindsters – allemaal zijn ze op eigen wijze op zoek naar iets wat groter is dan henzelf."
Uitgeverij Prometheus, verschijnt in november

Marente de Moor - Roundhay, Tuinscène; roman gebaseerd op het levensverhaal van Louis Le Prince, spelend eind 19e eeuw. Louis Le Prince was een franse uitvinder en pionier op het gebied van film, die op een dag spoorloos verdwenen is.
Van de uitgever: "Een intrigerende historische roman over bewaren en verliezen, vastleggen en vergeten, in een tijd van grote technologische veranderingen"
Uitgeverij Querido, verschijnt in oktober

Rinus Spruit - Een dag om aan de balk te spijkeren; dit boek viel me op door de intrigerende titel en de foto van de auteur. Spruit heeft al een roman op zijn naam staan (De rietdekker) die mij volledig ontgaan is (naar ik vermoed door te weinig aandacht in de pers) maar lovende recensies heeft gekregen (‘Op een mooie, intelligente, onopgesmukte manier schetst Rinus Spruit beelden van zijn familie en eigenlijk ook van een stuk Nederlandse geschiedenis.'). Daarom wil ik deze roman maar even in het zonnetje zetten!
Van de uitgever: "Maarten Rietgans streeft naar het allerhoogste. Hij moet meer presteren dan zijn omgeving, anders gaat hij, de meest schuchtere mens van Zeeland, ten onder.
Na het overlijden van zijn moeder ontvlucht hij het Zeeuwse platteland. Hij meldt zich

als leerling-verpleegkundige bij een Rotterdams ziekenhuis, en slaagt daar glansrijk – maar neemt dan ontslag omdat hij zich niet geliefd voelt bij zijn collega’s en bij elke vorm van erkenning vlucht. Of hij nu als bankbediende, fotograaf, buschauffeur of meteropnemer werkt, zijn dienstverband duurt nooit lang. Zijn vader, een kleine landbouwer, begrijpt er niets van. ‘Jongen, jongen, jongen, jongen.’ Waarom houdt Maarten nooit iets vol?
In de liefde gaat het hem al niet beter af. Hoewel hij wekelijks reacties krijgt op zijn veelvuldig geplaatste contactadvertenties, keurt hij het overgrote deel van de vrouwen bij voorbaat af – een enkele spelfout kan al fataal zijn voor een toekomstige ontmoeting. Zijn zoektocht naar werk, een vrouw, een groots en meeslepend leven én een rustig bestaan is afwisselend ontroerend, aandoenlijk en komisch."
Uitgeverij Cossee, verschijnt in oktober

Pauline Genee - Duel met paard;  Pauline Genee is jarenlang diplomate geweest, Duel met paard is haar romandebuut.
Van de uitgever: "Duel met paard is een meeslepende historische roman, gebaseerd op de ware geschiedenis van Wilhelm von Osten en zijn 'Kluger Hans', het rekenpaard.
Uitgeverij Querido, verschijnt in januari 2014

Nelleke Noordervliet en de generatie-kloof

Ik las afgelopen maandag wat recensies van Zomergasten van afgelopen zondag, met Nelleke Noordervliet. Ik had het nog niet gezien en wilde even weten 'of het wat was'. Het kwam er niet best van af; het betrof vooral termen als saai, slaapverwekkend, elitair, weinig spektakel (!), gekeuvel van hoog nivo (die laatste was nog de meest aardige).

Om toch zelf even te constateren dat het saai was, gisteravond via Uitzending Gemist gaan kijken; om 3,5 uur later te moeten constateren dat hier waarschijnlijke sprake is van een generatie-verschil (een kloof is zo'n groot gat). Ik vond het namelijk erg boeiende, diepgaande televisie, ik heb in tijden niet zoveel diepgang op tv gezien! Het waren niet eens zozeer de filmpjes, daar zaten er bij die niet heel bijzonder waren, het ging vooral om wat Nelleke daar bij te zeggen had. Wat een bevlogen vrouw.  Maar het is wel langzame tv, waar je je voor moet concentreren en waarbij je goed moet luisteren. Het helpt ook wel, als je enige affiniteit met de schrijfster hebt, alhoewel ze genoeg in huis had om bij  mensen die haar niet kennen interesse in haar persoon en schrijverschap te wekken.

Bij het concentreren en goed luisteren zit waarschijnlijk het probleem; de termen die ik boven bezigde, kwamen uit recensies van jonge mensen. Er was zelfs één recensent die nog nooit van Nelleke Noordervliet had gehoord laat staan iets van haar gelezen. Waar ik, generatie 50-er, dus niets van snap; als je weet dat je iets moet recenseren, ga je je toch van te voren verdiepen in de persoon? 

Maar goed ik vrees dat de jongere generaties over het algemeen, ik benadruk over het algemeen, niet meer de concentratie kunnen opbrengen voor langzame tv die intellectueel wel wat van je vraagt en waarin geen spektakel voorkomt noch veel valt te lachen.
Is dat erg? Tja dat weet ik niet zo goed.

Vanuit mijn standpunt lijkt het me wel erg. Dat alles steeds oppervlakkiger wordt. Het moet snel, en het moet vooral leuk zijn. Niet te diep, niet te moeilijk. Zolang er ook nog mensen zijn die wel iets meer diepgang willen, is het zeker erg, omdat dit soort programma's dus steeds minder gemaakt zullen worden. Bovendien vind ik het wel jammer dat de meer negatieve recensies de boventoon voeren in de media, omdat je je daar toch wel door laat leiden (later heb ik er nog wel één gevonden die wél positief was, maar die was ondergesneeuwd onder alle negatieve). 

Ik vrees dat ik langzaam een cultuurpessimist begin te worden....

maar voor iedereen die het nog niet heeft gezien en wel van een beetje diepgang houdt: kijken dus!