Daar lees ik dan wel veel over want het onderwerp creativiteit blijft me mateloos boeien. Wat is het, waar komt het vandaan, hebben we het echt allemaal, hoe krijg je het eruit en hoe kom je erachter op welke manier je het kunt uiten.
In mijn geval zit mijn hoofd erg in de weg. Overdag ben ik heel analytisch bezig, en het lukt me maar moeilijk dat los te laten en mijn creatieve uitingen op een intuitieve manier te benaderen. Moet dat dan? Ik vind van wel, omdat ik er anders geen plezier in heb. Als ik ga nadenken over of bij wat ik doe, dan wordt het een klus, dan ben ik bezig met een produkt, iets dat kan lukken of mislukken.
Ik vind het zó moeilijk om bepaalde ideeën los te laten; als ik zit te tekenen popt vroeg of laat de vraag op: wat is het nut hiervan eigenlijk? Op dat moment is de lol ook weg en kan ik beter stoppen.
De kunst is om het denken los te laten en jezelf over te kunnen geven aan het spelen. Spelen, iets wat we als volwassenen niet meer kunnen, want het leidt nergens toe, zonde van de tijd, nutteloos.
Maar eigenlijk is spelen van levensbelang, het zorgt dat we meer in balans zijn, relaxter en meer in het nu staan. Een vorm van mindfulness dus eigenlijk.
Via een tip van Hella las ik (oh ja dat las ik ook nog deze maand!) het boek van Michele Cassou, Point Zero (Creativity without limits) dat gaat over de draken die je hoofd produceert tijdens je creatieve zoektocht: de draken van Produkt, van Controle en van Betekenis. Als je het leest, zijn het bijna open deuren maar zo open dat je er steeds weer binnengaat, en het is dus goed om jezelf er weer bewust van te maken wat je zo belemmert als je wilt spelen. Hoewel ik er ook ongeloofwaardige dingen in vind (de cursisten van Cassou moeten een vraag bedenken die hen naar hun intuitieve gevoel terugbrengt, en nadat ze zo'n vraag geformuleerd hebben zijn ze zonder uitzondering opeens allemaal weer vol inspiratie en weten feilloos wat ze moeten schilderen.....daar geloof ik dus niet in) is het alleen al door de bewustwording een noodzakelijk boek.
Overigens, Hella is momenteel met haar creatieve bronnen-plankje bezig dus als je geïnteresseerd bent in het creatieve proces, vooral even op haar blog langsgaan!
Dankzij de Gelli Plate (een plak van een soort duurzame gelatine, waarmee je monoprints kunt maken) is het me gelukt iets te doorbreken en het gevoel te hebben te spelen. Gewoon maar wat aanrotzooien met verf en allerlei experimentjes doen (zoals structuren in de verf maken) zonder dat het hoeft te leiden tot een Produkt. Soms komt er iets uit wat ik echt mooi vind, maar zoals in elk creatief proces mislukt er ook veel. Gelukkig kunnen zelfs die mislukkingen opnieuw op de plaat en misschien in de herkansing nog leiden tot iets moois. En indien niet, dan niet! Mislukking hoort erbij. Hèhè, ik heb het eindelijk aanvaard. Ik wil al die printjes uiteindelijk gebruiken om collages mee te maken, maar voorlopig lukt me dat nog niet en blijf ik lekker rommelen met de plate.
