Filmpjes kijken; over passie voor boeken en passie in je leven

Voor wie verlegen zit om een excuus om lekker boeken te kopen (of te vragen), kwam ik een filmpje tegen van een jongeman, Tai Lopez,  die eens lekker losgaat in de boekwinkel en ons vertelt waarom wij dat ook zouden moeten doen. Hij geeft ook TED talks over het belang van lezen, dus dan weet je het wel.....
WAARSCHUWING: je krijgt de neiging meteen naar de winkel te hollen!

Ook heb ik een erg fijn filmpje gekeken van een lezing door Elizabeth Gilbert (van wie ik overigens net het laatste boek Big Magic heb aangeschaft): Flight of the Hummingbird; the curiosity driven life. Het gaat over het volgen van je passie, maar dat dat misschien eigenlijk helemaal niet goed is......hè, niet goed is??? Een wijs en warm verhaal voor iedereen die nieuwsgierig in het leven staat.  Je vindt het HIER

Amsterdam, mensen en boeken

Zo eens in de paar maanden reizen wij, provinciaaltjes, af naar onze landelijke Hoofdstad voor onze periodieke dosis (drukke) mensheid. Zaterdag was het weer zover. Een beetje (boek-)shoppen, biertje drinken en wat eten, was het plan. We waren er al een tijd niet meer geweest en ik wilde naar de nieuwe winkel van Scheltema en mijn vaste punten American bookcenter en Waterstones. Uiteraard had ik een Lijst mee maar mezelf ook een beperkt budget gegeven.

Het viel niet mee. Drukte in de trein. Drukte in de stad. Overal rijen bij de toeristische attracties. Geen woord nederlands. Zelfs in de winkels en restaurants word je tegenwoordig geholpen in het engels. Ik liep Scheltema totaal voorbij omdat ik dacht dat ze rechts op het Rokin zaten (komend vanuit Centraal Station) dus ik was al zowat bij de Munt toen ik me realiseerde dat dit 'm niet zou worden. Dus teruggelopen en toen bleken ze links te zitten, achter de diamantair Gassan (tegenover Madam Tussaud waar een enorme wachtrij stond). Wat zitten ze daar weggestopt!
Maar wat een mooie winkel is het geworden. Een soort enclave was het, rust, vriendelijkheid en nog in het nederlands geholpen ook ;-)  Een aangenaam  'bookish' sfeertje, met veel hout en zacht licht, 5 verdiepingen Verleiding. Ik moest me erg inhouden en kocht er uiteindelijk drie boeken voor mezelf, ondanks het gebrek aan plankruimte hier in huis toch hardcovers, gewoon omdat het zo lekker is. En één boek voor meneer Boekhappen over een journalist die een motorreis maakt van het noordelijkste puntje van Alaska naar het zuidelijkste puntje van Argentinië, de titel en schrijver zijn me ontschoten.

Voor mezelf kocht ik:

Lud-in-de-mist (oorspr. Lud-in-the-Mist) van Hope Mirrlees. Ik werd aangenaam verrast door dit boek want had niet gezien dat deze klassieke fantasy romans in het nederlands vertaald was, bij mijn weten voor het eerst.
Oorspronkelijk verschenen in 1926. Deze uitgave is met een wervelende introductietekst van Neil Gaiman (en met een prachtige cover).

Ontworteld van Naomi Novik (oorspr. uprooted); ook een fantasy roman (een dikke van 509 blz) en net uit, ik heb er al wat hele goede reviews van gezien.

En tenslotte De Amerikaanse prinses van Annejet van der Zijl; ook nét uit. Over het leven van Allene Tew. Net als ik nooit van gehoord zeker? Toch is zij een vrouw die een fascinerend leven heeft geleid en prinses, russische gravin en peetmoeder van Beatrix is geweest. Ben heel nieuwsgierig!








Hier is het bij gebleven, want zowel bij The American Bookcenter als bij Waterstones was het afgeladen vol, bloedheet en hectisch, en bovendien kan ik er nooit wat vinden. Vooral bij TAB is dat gewoon ergerlijk, het lijkt wel alsof alles daar door elkaar staat en die kasten van drie meter hoog maken het er niet beter op. En ze zijn nog erg duur ook. Ik was dan ook erg aan het biertje toe.

Ik denk dat het de leeftijd is, maar ik kan er gewoon niet goed meer tegen, dat hectische gedoe in deze stad. Ik vind het er niet aangenaam meer. Laat mij maar lekker provinciaal met mijn boekje in mijn hoekje, en ik bestel mijn boeken wel op internet....

David Foenkinos - Charlotte

Uitgeverij Cossee heeft een prachtige gebonden herdruk uitgegeven van de verzameling gouaches en tekeningen van Charlotte Salomon: Leven? Of Theater?, een kloek boek van maar liefst 864 bladzijden. Ik heb al eens eerder in zo'n uitgave mogen bladeren, die bevatte veel minder werken maar ik heb toen wel gezien hoe prachtig deze schilderijen zijn. Ze doen mij erg denken aan het werk van (o.a.) Chagall. Het verzamelde werk wordt wel een graphic novel avant la lettre genoemd; de kunstenares heeft haar schilderijen vaak voorzien van tekst en achter elkaar gezet vormen de schilderijen het verhaal van haar leven. Er zijn ook aantekeningen over muziek in verwerkt, Charlotte zelf noemde de verzameling losse werken een 'zangspel'.
In de aflevering van VPRO Boeken van afgelopen zondag (1 november) kwam dit boek aan de orde, toegelicht door Judith Herzberg, die meegewerkt heeft aan de totstandkoming van deze uitgave.

Dankzij de franstalige auteur David Foenkinos weet ik inmiddels behoorlijk wat van dat leven. Hij schreef een roman waarbij hij heel dicht bij de waarheid bleef. Zo dicht, dat hij het niet in de 'normale' prozastijl kon schrijven, maar heeft gekozen voor een vorm waarbij de zinnen vrij kort zijn en elke zin op een nieuwe regel begint; alleen zo kon hij emotioneel afstand nemen.
Als je het boek openslaat, denk je een heel lang gedicht te zien, het is ook in het begin een beetje vreemd om te lezen. Maar als je er eenmaal aan gewend bent, leest het als een trein. Charlotte Salomon werd in 1917 in Berlijn geboren, als enige dochter van een geassimileerd joods echtpaar. Haar vader, Albert Salomon, was arts. Haar moeder, Franze Grunwald, overleed toen Charlotte 9 was. Pas veel later ontdekte ze dat haar moeder zelfmoord had gepleegd en dat de familie Grunwald getekend werd door depressies en zelfmoorden. Charlotte heeft tekentalent en gaat naar de kunstacademie. Via haar stiefmoeder Paula Lindberg, een bekende zangeres, leert ze Alfred Wolfsohn kennen, de zangleraar van Paula. Zonder zich er zelf van bewust te zijn, zal hij een grote invloed hebben op Charlotte. Niet alleen is hij haar eerste grote liefde, maar ook de eerste die haar in artistiek opzicht serieus neemt en aanmoedigt zich als kunstenares te ontwikkelen.
In 1939 wordt ze door haar ouders naar Zuid-Frankrijk gestuurd, waar haar grootouders van moeders kant dan al een tijdje wonen. Na de verwikkelingen die zich daar afspelen wordt ze uiteindelijk door een bevriende arts aangezet tot schilderen, en dat doet ze uiteindelijk, al was het maar om zelf enige balans in haar leven te houden. Niet lang voor ze wordt afgevoerd naar Auswitz is ze getrouwd en zwanger geraakt. De schilderijen en tekeningen heeft ze dan al in bewaring gegeven bij de arts. Het leven van Charlotte eindigt in 1943 in Auschwitz. Ze is dan 26 jaar oud.

David Foenkinos heeft een prachtig boek geschreven waarin vooral de (ontwikkeling van de) kunstenares Charlotte naar voren komt en veel minder de joodse vrouw Charlotte; dat is terecht, want het jodendom speelde geen grote rol in het leven van Charlotte, behalve dan dat zij werd geconfronteerd met de gevolgen hiervan. Na het lezen van het boek heb ik nu een grote nieuwsgierigheid naar Charlotte en haar werk.
Het voornoemde verzamelwerk staat (uiteraard) op mijn verlanglijst; het kost echter 99,95 dus niet een boek wat je spontaan even aanschaft. Maar ik denk wel elke euro waard!

Overigens heeft Frans Weisz zowel een film (Charlotte, 1981) als een documentaire (Leven? Of Theater?, 2011) gemaakt. De originele schilderijen en tekeningen zijn in het bezit van het Joods historisch museum, maar zijn veelvuldig 'op tournee'.