Pat Conroy, die kennen we van het prachtige Prince of Tides (ook een hele mooie film) maar verder ging mijn kennis over deze auteur niet. Dat hoeft nog geen belemmering te zijn, maar het bleek al snel dat deze 'essays' sterk autobiografisch zijn, heel erg Amerikaans en beslist niet allemaal over lezen of boeken. Minstens 3 hoofdstukken gaan over de problematiek in het zuiden van de Verenigde Staten, waar de roots van de schrijver liggen en worden min of meer opgehangen aan het boek Gone with the wind van Margaret Mitchell. Het was best leuk om iets meer te lezen over de impact van dit boek met name in het ‘zwarte zuiden’ maar het werd wel erg uitgesponnen. Ook zaten er wat hoofdstukken in over typisch Amerikaanse schrijvers (Thomas Wolfe, James Dickey) die me niet zo raakten. Maar ook wel mooie stukken, over hoe zijn moeder de leeslust van haar zoon aanwakkert omdat ze zelf nooit de kans heeft gehad zich te ontwikkelen. Over een boekwinkel in Atlanta met de naam The Old New York Bookshop, waar voor Conroy een wereld van boeken opengaat wat voor hem het begin is van een levenslange verzamel-en leeswoede. Een hoofdstuk over Tolstoy getiteld The Count, met en passant een mooie analyse van Oorlog en Vrede.
Gemengde gevoelens dus, over dit boek en lastig om dit om te zetten in een waardering. De hooggespannen verwachtingen zijn niet waargemaakt, maar het was ook geen slecht boek. Ik heb overigens nog nooit zoveel woorden in het Engelse woordenboek moeten opzoeken om de lijn van het betoog enigszins te kunnen blijven volgen.
Laat ik het zo zeggen: ik vond het niet onprettig om dit boek te lezen. Maar zou ik het aanraden? Nee, dat toch niet, daarvoor zijn er teveel andere leuke boeken over lezen en boeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten