Irvin D. Yalom - De Schopenhauer Kuur


Yalom bewonder ik omdat het hem steeds weer lukt een voertuig te vinden waarmee hij het gedachtegoed van een filosoof op speelse wijze voor het voetlicht kan brengen. Vaak combineert hij dit met zijn eigen achtergrond, dat van de psycho-therapie.
Ook in De Schopenhauer kuur heeft hij een manier gevonden om de op zich niet gemakkelijke filosofie van Arthur Schopenhauer uit de doeken te doen.

Julius is een psycho-therapeut die net gehoord heeft dat hij een ongeneeslijke vorm van kanker heeft. De dokters geven hem nog één gezond jaar. Na de eerste boosheid heeft hij sterk de behoefte een soort evaluatie van zijn jarenlange praktijk te houden. Hij komt uit bij zijn grootste mislukkingen, de mensen die hij niet heeft kunnen helpen, omdat hij juist daarvan zou willen weten of die later alsnog goed terecht zijn gekomen.
Hij benadert Philip, die jaren geleden 3 jaar zonder echt resultaat bij hem in therapie is geweest om zich te ontdoen van een obsessie voor sex. Philip blijkt inmiddels een eigen therapie-praktijk te hebben, maar dan een filosofische therapie.
Om de officiele vergunning tot counselor te krijgen moet hij nog voor 6 maanden een supervisor zien te vinden. Hij doet Julius een voorstel: hij brengt Julius meer kennis bij van Schopenhauer omdat hij denkt dat deze filosoof Julius kan helpen bij het aanvaarden van de dood. Als tegenprestatie moet Julius dan 6 maanden zijn supervisor zijn. Julius gaat akkoord op één voorwaarde: Philip moet eerst een halfjaar deelnemen aan zijn groepstherapie, omdat Julius vindt dat hij te weinig empathie voor andere mensen heeft om een goede counselor te kunnen zijn.

Vervolgens worden de groepssessies, waar naast Philip nog 3 mannen en 3 vrouwen aan deelnemen, kern van dit verhaal. We volgen de groep van week tot week, met al hun problemen en hoe ze daar in de sessies mee omgaan, waarbij Philip regelmatig de gedachten van Schopenhauer als oplossing biedt. Tussen de sessie-beschrijvingen door wordt het leven van Arthur Schopenhauer beschreven.

Ik vond dit boek een stuk minder dan Nietzsche’s tranen. Dat komt denk ik voornamelijk door de setting; Nietzsche’s tranen speelt zich af in het Wenen van het fin-de-siècle, met Nietzsche zelf in de hoofdrol en een jonge Freud in een bijrol.
De Schopenhauer kuur speelt zich af in deze tijd, in San Francisco.
Daarnaast vond ik de beschrijvingen van de groepssessies, die soms van minuut tot minuut worden verslagen, bij tijd en wijle slaapverwekkend.

Ik ben stug door blijven lezen en dat heeft er wel voor gezorgd dat ik toch een heel samenhangend beeld heb gekregen van leven en werk van Arthur Schopenhauer. Dat is dan toch wel weer de grote verdienste van Yalom.


Zie ook: Nietzsche's tranen

2 opmerkingen:

  1. Ik vond dit boek toen ik het een paar jaar geleden las erg goed. Heb er leuke herinneringen aan. Misschien moet ik het wel eens herlezen, maar ik vrees dat ik het intussen ook erg saai zou vinden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je weet het niet, Marieke, er zijn zat lezers die dit een erg goed boek vinden! Ik vond het ook niet slecht, alleen veel minder goed dan Nietzsche's tranen. Heb je dat al gelezen? Dat zou ik je dan eerder aanraden dan De Schopenhauer Kuur herlezen!

    BeantwoordenVerwijderen