Leesnotities januari

Niet alle boeken die ik deze maand gelezen heb, heb ik in een aparte post besproken; geen tijd of niet de moeite van een aparte bespreking waard. Welke boeken waren dat dan?

Roger Scruton - Spinoza.
Als voorbereiding op de bespreking van Het raadsel Spinoza van Irvin D. Yalom in de leesclub, had ik toegezegd wat dingen uit te zoeken over de tijd waarin Spinoza leefde en over (de kern van) zijn filosofie.
Dit boekje maakt deel uit van een serie Kopstukken Filosofie die ik ooit heb aangeschaft, en ik dacht hier wel een mooie samenvatting van het gedachtengoed van Spinoza aan te treffen. In het begin ging dat nog wel goed, maar gaandeweg, zeker wanneer Scruton het grote werk van Spinoza: de Ethica, gaat bespreken; ik raakte totaal het spoor kwijt in de abstracte, zeer wetenschappelijke verhandeling van Scruton. Toen wist ik weer waarom ik mijn filosofie-studie heb afgebroken: ik werd enorm kriegel van het ondoorgrondelijke filosofische taaltje wat hier wordt gebezigd. Ik heb wel doorgelezen in de hoop dat er toch iets zou blijven hangen. Dat was in ieder geval genoeg om voor de leesclub een kernachtige samenvatting te maken, maar verder....was die hoop ijdel. Inzicht heeft het niet opgeleverd. Niets is hiervan blijven hangen. (2/5)

E.M.Delafield - Diary of a provincial lady
Opeens dook dit boek uit 1930 overal op in (engelstalig) blogland  en werd over het algemeen nogal enthousiast ontvangen. Na veel moeite kon ik een epub-versie van dit boek vinden (HIER).
Ik begon enthousiast in dit dagboek van een engelse dame ('upper middle class') die vertelt over haar dagelijks leven 'in de provincie' (Devon). Het is grotendeels gebaseerd op het leven van de schrijfster en verscheen oorspronkelijk in delen in het britse (politieke en literaire) tijdschrift Time and Tide (dat ook veelvuldig in het dagboek voorkomt). Het is met veel droge (engelse?) humor geschreven en vooral waar de schrijfster zich moeilijk kan conformeren aan de conventies van die tijd is het bij tijd en wijle amusant om te lezen. Een soort jaren dertig Bridget Jones, dat idee. Maar voor het grootste deel kabbelt het lekker voort, met beschrijvingen van Miss B. , Miss P. en Miss huppeldepup, lunches, tennispartijtjes, tuinfeestjes, tripjes naar Londen, het kopen van een schattig tennisjurkje etc.
Kortom not my cup of tea om maar even  in stijl te blijven. Ik heb het nog wel uitlgelezen (omdat het niet zo dik was, 120 blz.) maar de laatste 50 bladzijden ben ik er wel heel snel doorheen gegaan. (2/5)

Joe Queenan - One for the books
Wie Joe Queenan was wist ik niet, maar dat maakt ook niet uit als het boek over boeken is. Als het maar een aanstekelijk boek is. En dat was het!
Queenan blijkt een Amerikaanse journalist/schrijver te zijn met wel een heel erge afwijking: gek van boeken. Zo gek, dat hij gemiddeld 15 boeken tegelijk leest, soms loopt dat wel op tot 30. En zo gek, dat hij wel hele dagen zou willen lezen (ik ook trouwens!). Het boek bevat een hele serie korte essays over allerlei boekgerelateerde onderwerpen. Ik ben het niet altijd met hem eens (bijvoorbeeld als hij het heeft over leesclubs of ebooks) maar hij schrijft met zo'n heerlijk gevoel voor humor dat ik hem die gedachten graag vergeef. Ronduit hilarisch is zijn beschrijving van een rondleiding die hij ooit 'onderging' in het huis van Mark Twain.
Een heerlijk boek voor wie graag leest over de gekte van een boekenliefhebber! (4/5)