Mijn fysiotherapeut (die vanuit zijn professie heel wat gemankeerde personen voorbij moet zien komen) vroeg masserenderwijs wat ik aan het lezen was. 'Eckhart Tolle' kreunde ik. 'Ha!' riep hij 'dat is die man die mensen gaan lezen die het moeilijk hebben!'.
Ja, dat was mijn reactie een jaar geleden ook. Toen wees ik hem (Tolle, niet de fysiotherapeut) af als 'zweverig' en daarom voor een rationalist als ik niet te pruimen. Dacht ik.
Ik heb het niet moeilijk maar ik was wel aan Eckhart Tolle toe. Want eigenlijk past hij heel goed in het 'Simpel leven en rust in je hoofd' concept. De kracht van het NU is een pleidooi voor leven in het nu, juist voor mensen zoals ik die nogal vastzitten in hun eigen denken. Ik moet namelijk zo nodig altijd alles rationaliseren en overal een verklaring voor vinden. Daarom word ik soms wel erg moe van mezelf.
In de opzet van De kracht van het NU is rekening gehouden met rationalisten, want het heeft de structuur van een vraaggesprek, waarbij een nogal sceptische denkbeeldige persoon voortdurend kritische vragen stelt over wat Tolle te berde brengt, in de vorm van: "Ja, dat zeg je nu wel, maar...." of: "Ik kan niet geloven dat..." of: "Ik zie niet in hoe....".
Het is een brouwsel van filosofie, religie, psychologie en spiritualiteit, wat lang heeft staan trekken in de kookpot van tovenaar Tolle.
Daar komen mooie dingen uit, waar je, ook als sceptisch denkend mens, wat mee kunt. Geen dingen die je wereld met een schok zullen veranderen, maar die je soms wel net even een kleine verschuiving in je denken laten maken. Dat was bij mij het geval door het simpele besef dat alles wat in je leven gebeurt, NU gebeurt. Toen die mooie gebeurtenis uit je verleden je overkwam, was het op dat moment ook NU. En dingen waar je je op verheugt in de toekomst, gebeuren als het dan NU is. Je moet dus niet in het verleden of in de toekomst leven, maar nu. Nu gebeurt alles! Ons denken beweegt zich altijd in de tijd, je denkt altijd terug aan iets of over iets wat moet komen. Als je daarmee stopt ben je in het NU. En als het je lukt in het nu te zijn en te blijven, stopt je denken vanzelf.
Maar er komen ook gedrochten uit die kookpot, waar althans ikzelf niks mee kan en waar Tolle naar mijn mening toch wel flink uit te bocht schiet. Zo ziet hij al een wereld voor zich waarbij iedereen zijn stoffelijke vorm (het lichaam) en mentale vorm (het denken) achter zich laat en de hele wereld bestaat uit verlichte wezens:
"Als het bewustzijn zich bevrijdt uit zijn identificatie met stoffelijke en mentale vormen, wordt het wat we zuiver of verlicht bewustzijn of aanwezigheid kunnen noemen. Dat is bij een aantal personen al gebeurd en het schijnt voorbestemd te zijn dat het op een veel grotere schaal gaat plaatsvinden, maar het is niet absoluut zeker dat het ook gebeurt;....".
Tolle herhaalt veel, hij zegt eigenlijk steeds hetzelfde op een net even andere manier, en dat helpt wel om de grote lijnen van zijn gedachtengoed te begrijpen. In de details echter, met name in de tweede helft van het boek, raakte ik hem toch wel regelmatig kwijt, daar werd het me te abstract of te.....zweverig toch?
Hoewel ik ook na lezing sceptisch ben gebleven, heb ik er wel degelijk dingen uitgehaald die ik meeneem op mijn zoektocht naar balans in het leven. Daar gaat het volgens mij om bij dit soort boeken;
je kunt het allemaal letterlijk nemen en erg je best gaan doen om "in je innerlijke lichaam" te komen en je 'god-essentie' te voelen. Nadeel is dat Tolle niet echt veel concrete handreikingen geeft hoe je dat kunt bereiken, hoewel de ondertitel van dit boek luidt: Gids voor spirituele verlichting.
Je kunt er ook wat gemakkelijker mee omgaan en ervan meepikken wat je kunt gebruiken, wat bij jou past, met een gezond gevoel voor realiteit. Proberen de dingen zoveel mogelijk te nemen zoals ze zich aan je voordoen en daar niet (te veel) over na te denken. Zoals mijn collega Jos regelmatig zegt: "Het leven is gelijk een pijp kaneel. Een ieder zuigt eraan en krijgt zijn deel".
Ha, die Jos! Die ga ik onthouden! Ik lees af en toe wel eens graag een goeroe-boek, gewoon om mezelf er weer even op te wijzen dat een mens niet door kan blijven hollen. en dat stilstaan ook best zinvol is. Leven in het NU is niet zo makkelijk als het lijkt en dan kunnen we alle hulp gebruiken, toch?
BeantwoordenVerwijderenJos heeft 'm niet van zichzelf hoor. Het is een oud gezegde, en eigenlijk moet je zeggen: een pijpkaneel. Maar dat kennen wij niet meer.
VerwijderenIk lees dit soort boeken vanuit een vorm van nieuwsgierigheid, ik wil weten wat zo iemand te zeggen heeft en of ik er iets mee kan. Mijn ervaring is dat je van elk boek wel weer iets meepikt, ook al denk je er soms weinig van te snappen!
En leven in het NU is het moeilijkste wat er is!
VerwijderenJoke, "De Kracht van het Nu in de praktijk" al gelezen ? Doen !. Gr. Linda
BeantwoordenVerwijderen