Utrechtse Heuvelrug |
Ik heb deze maand geen boeken weggelegd! Dat heeft vast wel te maken met het feit dat ik veel boekenvlogs gekeken heb, en er ook een paar gevonden heb van 'oudere' vloggers wiens smaak wel redelijk aansluit bij de mijne. Ik kon dus redelijk inschatten of mijn leesvoer mij zou bevallen.
Aan die boekenvlogs zal ik nog een keer een aparte blogpost wijden. Het heeft overigens ook geleid tot een flinke uitbreiding van mijn wensenlijst.....
Met Tin Man van Sarah Winman ben ik de maand heel goed begonnen, want dat werd uiteindelijk een 5-sterrenboek voor mij
Daarna las ik Weg naar huis van Yaa Gyasi, met 4 sterren ook een erg goed boek.
Van May Sarton, schrijfster en dichteres, heb ik vorig jaar behoorlijk wat dagboeken gelezen, maar daar nooit over geblogd. Nu las ik van haar I knew a phoenix; sketches for an autobiography. Het is een memoire waarin Sarton (1912-1995) schrijft over haar Belgische grootvader en diens zonen, waaronder George, de vader van May. Over haar Engelse moeder. Over hun emigratie naar de VS, en hoe zij daar werden opgevangen. Over de bijzondere school (een soort 'vrije school') die ze daar heeft doorlopen en hoe dat haar schrijverschap heeft beïnvloed. Over haar korte acteercarrière in Engeland, en hoe ze daar Virginia Woolf ontmoette. En hoe haar schrijverschap een aanvang nam. Eigenlijk had ik dit boek moeten lezen vóórdat ik de dagboeken ging lezen.
Over die dagboeken ga ik nog een keer uitgebreid schrijven, want dat verdienen ze. Ze heeft er veel en tot op hoge leeftijd geschreven en ik heb er flink wat, maar nog niet allemaal gelezen (ik lees ze in volgorde van publicatie, en ben nu bij het dagboek dat ze op haar 70ste schreef). Maar ze zijn niet voor iedereen, ik kan me heel goed voorstellen dat er lezers zijn die ze slaapverwekkend vinden, omdat ze gaan over de kleine dingen in het leven en het kabbelt allemaal lekker rustig voort: over haar huis, de kat, de hond, de tuin, de natuur, de vogels en de bloemen in de tuin. De wisseling van de seizoenen. Maar ook over de moeilijkheden die ze ondervind als ze ouder wordt en alleen woont. Over het dichterschap en het belang van vriendschap. Ik vind ze persoonlijk verslavend.
*****
Van Shakespeare las ik de komedie De feeks wordt getemd oftewel The Taming of the Shrew (ik las de vertaling in mijn onvolprezen Verzameld Werk).
Ik las dit stuk als 1e werk in een Shakespeare read-along op BookTube '('Shaketube'). Het is een nogal vrouwonvriendelijk stuk! Maar waarschijnlijk was dit in de 16e eeuw gewoon. Verder deed het me erg denken aan het Theater van de lach; veel spelers op en af, vaak verkleed als anderen wat zorgt voor veel misverstanden. Ik kan wel goed voor me zien hoe dit stuk wordt opgevoerd en hoe hilarisch een goede opvoering kan zijn.
Het leuke van Shaketube (er worden in totaal iets van 12 of 15 stukken gelezen) is dat je eigen leeservaring een extra dimensie krijgt door de filmpjes en reviews van andere. En soms begrijp ik dan ineens meer van mijn eigen constateringen en worden voorzichtige ideeën die ik had bevestigd. Zo vond ik de vele namen die ook nog erg op elkaar lijken heel verwarrend en moest ik steeds terugbladeren naar de lijst met personages om te checken wie wie is. Ik dacht dat dat aan mij lag, maar er bleken veel meer lezers last van te hebben. En kreeg ik opeens een helder moment over de functie van het 'raamstuk' (The taming of the shrew is een toneelstuk-in-een-toneelstuk).
Een leuke ervaring maar aangezien het tempo in deze read-along hoog ligt (er wordt elke week een nieuw stuk gelezen) ben ik helaas nu al weer afgehaakt.
Als afsluiter van deze maand las ik Aristoteles en Dante ontdekken de geheimen van het universum van Benjamin Alire Sáenz.
Dit is een Young Adult boek over twee Mexicaanse jongens van 16, Aristoteles (Ari) en Dante, in de VS. Dante weet dat hij homo is maar durft het nog niet aan zijn ouders te vertellen. Hij wordt verliefd op Ari maar die is zich nog niet bewust van zijn homoseksualiteit en erg bezig met zijn vader (Vietnam-veteraan met trauma's) en broer (in de gevangenis wegens moord na een woede-uitbarsting). Ari wordt steeds kwader op zijn ouders omdat ze zijn broer doodzwijgen. En op zichzelf, omdat hij zijn eigen gevoelens niet begrijpt. Het is uiteindelijk door de liefdevolle en geduldige benadering van zowel de ouders van Dante als Ari, dat Ari begint te snappen hoe het allemaal in elkaar zit.
Dit is vooral een heel lief en mooi verteld verhaal, Dante en Ari zijn beiden hele gevoelige jongens die de wereld beginnen te ontdekken. Ik vond het leuk om te lezen, ik heb immers geen idee hoe dat gaat met jongens van rond de 16 die ontdekken dat ze van jongens houden.
Maar dit lijkt me vooral een prettig boek voor jongens én meiden van die leeftijd die zelf ontluikende homoseksuele gevoelens hebben, en eigenlijk voor al hun leeftijdgenoten om meer begrip te krijgen voor wat er dan allemaal met je gebeurt.
Van mijn standpunt uit zou ik dit boek waarderen met *** maar ik denk dat de jonge mensen voor wie dit boek eigenlijk bedoeld is, het hoger zullen waarderen.
Hoi Joke, naar je stukje over die dagboeken van May Sarton ben ik erg benieuwd. Ik houd ook wel van schrijvers die het over de kleine dingen van het leven hebben. Groetjes, Erik
BeantwoordenVerwijderenKomt goed Erik!
VerwijderenHa Joke, ik kijk uit naar je blogpost over de boekenvlogs. Kun je misschien al een tipje van de sluier oplichten? Waar vind je die bijvoorbeeld zoal? En welke 'oudere vloggers' kun je aanbevelen? Er is kennelijk veel wat ik mis, en nu ook al 'booktube', dat heb ik zelfs op de wikipedia moeten opzoeken! :)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Wim
Ha Wim, "een tipje van de sluier" is lastig want ik moet het dan toch gaan uitleggen. Maar ik beloof je dat ik mijn volgende blogpost zal wijden aan bookvlogs!
VerwijderenOver de dagboeken van Mary Sarton heb ik al meer gehoord, dus ik ben heel benieuwd naar jouw postje hierover! Leuk vooruitzicht.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Ja, May Sarton staat ook al heel lang op mijn lijstje, nu maar wat omhoog plaatsen dus!
BeantwoordenVerwijderenWat een heerlijk overzicht, Joke! Ik zet May Sarton meteen op de leeslijst (ik had nog niet over haar gehoord en dat blijkt nu een groot gemis!)
BeantwoordenVerwijderenHet is ook eigenlijk wel raar dat zij in België niet veel bekender is!
Verwijderen