De bladblazerterreur en andere overpeinzingen tijdens het lezen

Zat ik op mijn vrije dag net lekker rustig te lezen, met af en toe een blik in de herfstige tuin, barst er opeens een enorm kabaal los. Help, de bladblazerterreur is weer begonnen! Wat heb ik toch een vreselijke hekel aan die dingen, die meestal volstrekt overbodig zijn. Begrijp me goed: als je een tuin van een hectare hebt kan ik het snappen, en als je tot de gemeentewerkers behoort die de straten schoon moeten maken ook. Maar als je in een gewoon rijtjeshuis woont en 2 uur gaat staan bladblazen ben je volgens mij een beetje de weg kwijt. Het is niet alleen een enorme herrie maar kost ook nog eens een hoop onnodige stroom. Helemaal erg is het als het bladafval ook echt afgevoerd wordt; weg schuilplaats voor de dieren in de tuin!  Pak een bezem, en veeg het blad lekker de tuin in! Goed voor jezelf (lekker buiten in beweging), goed voor je tuin (bescherming van de planten en mest voor de grond) én goed voor je tuinbewoners!

Iets heel anders: in de Volkskrant las ik vandaag een mooi stuk van Joost Zwagerman over herlezen. Joost herlas Flaubert's Madame Bovary (voor de derde keer) en Saul Bellow's Herzog (voor de tweede keer).Het stuk begint met een paar zinnen die bij ons allemaal wel een vorm van herkenning zullen oproepen:
"Het begint zo: je leest, leest meer en bij elk boek is er het knagende gevoel te kort te schieten: je mist zoveel. De nieuwe veelgeprezen roman zus! Het prijswinnende boek zo! Dan, na een half leven van hartstochtelijk lezen, breekt het moment van een nieuw zelfverwijt aan: je schiet tekort in het herlezen. Waar haal je de tijd vandaan? Er is maar één oplossing. Het 'nieuwe'  kan wachten. De ooit gelezen meesterwerken gaan - opnieuw - voor."
De moraal van het verhaal: Madame Bovary blijkt bij elke herlezing (met steeds zo'n 15 jaar ertussen) een totaal ander boek te zijn, waarbij er steeds minder sympathie is voor Emma Bovary. Herzog blijkt de eerste keer te jong gelezen en zorgt pas bij tweede lezing voor de mokerslag die een boek soms kan toebrengen. Herlezen is dus zeer de moeite waard.

Gelukkig kunnen we morgen allemaal gratis "De donkere kamer van Damokles" ophalen in de biep (tenminste, als je lid bent van de biep), een kans bij uitstek voor een herlezing. Ik las het, zoals velen met mij,  in mijn middelbare schooltijd, en weet me er nauwelijks iets van te herinneren. Dat het gaat om goed of fout, zoals ik vandaag ook las in de Volks, al helemáál niet. Misschien wel te jong gelezen? Ik ga herlezen!

Een derde punt van overpeinzing werd ingegeven door de Vrij Nederland die vandaag weer in de bus plofte.
En welk boek staat daar in de rubriek Nieuwe fictie? Stoner van John Williams. Waar een deel van ons het net bij Anna uitgebreid over gehad heeft...is dit toeval of niet? De recensie (door Kristien Hemmerechts) is geschreven naar aanleiding van de Nederlandse vertaling van het boek:
  " 'Amerikaanse klassieker uit 1965 wordt nu wereldwijd herontdekt.' Met die kreet stuurt uitgeverij Lebowski Stoner van John Williams Nederland en Vlaanderen in." 
Er volgt een goede recensie die 3,5 ster oplevert. Nee, toeval bestaat niet.

8 opmerkingen:

  1. Maar dat terzijde. Ik ben sinds enige tijd ook aan het herlezen. Ik was daar altijd veel te ongeduldig voor, want er schreeuwden nog zoveel nieuwe boeken om aandacht, maar op de een of andere manier heb ik daar nu wat minder last van. Ik lees oude favorieten opnieuw en op nieuwe wijze. Momenteel ben ik bezig met Bleak House, mijn favoriete Dickens, en er staan nog meer op stapel. Zou het de leeftijd zijn? Nee toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat raar, het eerste stukje van mijn reactie is weggevallen. Daarin spreek ik mijn teleurstelling uit dat Hemmerechts Stoner maar 3,5 ster toekent, terwijl NRC (en ikzelf) het de maximale 5 waard vonden! Hierbij alsnog, dus.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. o ja, ik dacht al wat val je raar met de deur in huis ;-)
      Over de recensie: het bezwaar van Hemmerechts is dat ze het boek nogal gedateerd vindt. Verder is ze best lovend over het verhaal. Ik zat me trouwens af te vragen of dit boek misschien mede herontdekt is door de (engelstalige) boekbloggers, want dat is waar ik voor het eerst over het boek gelezen heb. En je ziet hoe het nu bij ons gaat: eenmaal lovend besproken op een blog willen heel veel (andere bloggers) het ook lezen.
      Over het herlezen: ja Anna, het heeft echt met leeftijd te maken! We zitten net als Joost op de helft van het leven, en dan krijg je meer rust om te herlezen (is mijn redenatie). Maar mooi toch!?

      Verwijderen
  3. ik heb Zwagerman's stuk uit de krant gescheurd, ik vond het ook erg mooi. en ook wel een klein beetje herkenbaar, hoewel ik nog niet kan herlezen zoals hij herleest (tijd, jaren).
    aan de andere kant heb ik toch enkele boeken al wel meerdere keren herlezen (Wuthering Heights, Pride and Prejudice), en ik ben benieuwd hoe de leeservaring in de toekomst zal veranderen. interessant stuk in ieder geval.

    en Hemmerechts' cijfer: dit is waarom ik niet zo houd van bolletjes of sterretjes, je let op het eindresultaat van de bespreking en krijgt dus niet echt mee wat de recensent er echt van vind.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ach die sterretjes....ik lees juist de hele recensie om er achter te komen waarom het boek die waardering krijgt. en ik trek me er ook niet zo veel meer van aan trouwens. het is meer een richtlijn als er veel nieuwe boeken verschijnen, wat ik dan het eerste eruit pak.

      Verwijderen
  4. Ja, herlezen deed ik "vroeger" (pre-blog) regelmatig. Nu ik veel nog-te-lezen boeken heb een stuk minder, nog maar een paar per jaar. Nu ben ik toevallig Voor ik ga slapen (S. J. Watson) aan het herlezen, vanwege de tweetleesclub komende zondag. Dat vond ik een mooi boek, en hoewel het een soort van thriller is, toch best leuk om te herlezen. Ik zie nu dingen die ik eerst niet zag (kon zien).

    Maar ik vind het herlezen van boeken van een tijd geleden wel eng: soms vind ik een goed boek (van toen ik 25 was) nu opeens niet meer zo geweldig. En dat is jammer. Omgekeerd heb ik het nog niet zo meegemaakt. Wel vind ik Nooit meer slapen als sinds mijn 13e geweldig, en dat zal wel zo blijven...

    Die bladblazers zijn belachelijk. Geef die man/vrouw een leuk boek om zich mee te vermaken!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik herlas vroeger juist helemaal niet, en heb de laatste tijd meer de neiging om het wel te doen. Ondanks veel nog-te-lezen. Thrillers zal ik juist niet herlezen, wel de meer klassieke (nederlandse) boeken. Met inderdaad wel het risico dat het dan erg tegenvalt. Maar dat is toch niet erg? Dat zegt meer dat je zelf gegroeid en veranderd bent. En bijkomend voordeel: je kunt met een gerust hart afscheid nemen van het boek ;-)

      Verwijderen
  5. Bladblazers zijn idiote dingen die gewoon verboden zouden moeten worden voor particulieren!

    Herlezen is fijn, ik herlees regelmatig en kom inderdaad tegen dat ik sommige boeken nu beter begrijp en daardoor mooier vind dan vroeger, of dat ik er heel nieuwe dingen in zie omdat ik zelf anders in het leven sta.

    BeantwoordenVerwijderen