Ik las Retour Palermo als het leesclub-boek van februari. Was dat niet zo geweest, dan had ik het beslist niet uitgelezen. In januari van dit jaar heb ik nog getwitterd dat dit boek was uitgeroepen tot 'Beste boek 2011' bij HP/De Tijd en dat ik dat verrassend vond. Nu ik het gelezen heb, vind ik het niet alleen verrassend maar vrij onbegrijpelijk.
Het verhaal
Ik ga er kort over zijn: het gaat over een jong stelletje dat, niet gehinderd door enige kennis van de taal, op een rugzakvakantie naar Sicilië gaat. Met de trein, en dat levert in het eerste hoofdstuk nog wel een merkwaardig surrealistische scene op, als ze inmiddels met die trein en nog een stuk of 6 andere treinen op een veerboot staan maar dat niet doorhebben en denken dat de trein even is gestopt op een station....
Ook in de volgende hoofdstukken lopen ze in de val van het niet begrijpen en begrepen worden, en dit wordt op een bijna nachtmerrie-achtige manier beschreven. Ze worden min of meer gered door een ontmoeting met Siciliaan Sandor, hippie en student, die een enorme vriendenkring om zich heen heeft en daarbinnen veel gezag lijkt te hebben. Hij neemt ze mee naar Palermo en ook daar weer een tamelijk absurde loop van gebeurtenissen. De verteller, de mannelijke helft van het stelletje, en zijn vriendin Ingrid ontwikkelen een jarenlange vriendschap met Sandor en zijn vriendinnen van het moment en keren jaarlijks terug naar Sicilië. Tussendoor de hoofdstukken van de verteller die na 20 jaar terugkeert naar Palermo om zijn inmiddels gestorven vriend Sandor nog éénmaal eer aan te doen. Of niet?
Wat vond ik ervan?
Ik kan wel zien dat het niet slecht geschreven is, ik heb best fraaie zinnen gezien, sprankjes humor ook, in een weliswaar enorm wijdlopige stijl, iets waar ik niet zo goed tegen kan. En misschien dat een Italië-fan (wat ik niet ben) wel gecharmeerd is van dit boek omdat die er dingen in herkent. Maar ik zag er niets in, het was duidelijk niet mijn boek. Ik werd er geen moment door geraakt. Vond het niet boeiend, niet spannend. Niet leuk. Niet erotisch (ergens las ik dat de erotische lading van dit boek zo hoog is???). Het is ergens nog wel knap dat hij op zich tamelijk onnozele vakantie-ervaringen weet te beschrijven als een soort nachtmerries....maar daarbij had hij dan weer erg veel (en dan bedoel ik echt: érg veel) woorden nodig om een simpel feitje te beschrijven. Vermoeiend, dat is het woord dat voor mij het lezen van dit boek kenmerkt. Ik denk wel dat het aan mij lag. Het was mijn geluk dat het niet zo'n dik boek was....
Boekgegevens:
Uitgeverij Mouria, 2011, 190 blz.
ISBN 9789045802107
Ik las dit boek als ebook (135 blz)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten