Uitgeverij Podium, 311 blz.
Oorspronkelijke titel: Emma and Otto and Russell and James. De oorspronkelijke versie verschijnt op 29 januari 2015
Mijn miskoop van de maand......dit boek over een bejaarde vrouw (Etta) die haar man (Otto) verlaat om vanuit Saskatchewan (Canada) naar het oosten, naar de zee te lopen, een afstand van ongeveer 3200 kilometer. Ze wil het water zien.
76 jaar oud, vergeetachtig, en dan in je eentje 3200 kilometer gaan lopen. Zonder kaarten, met alleen een rugzak op. Hoe onwaarschijnlijk kan het zijn. Maar ja, bij Rachel Joyce was het ook een onwaarschijnlijke reis die ze Harold Fry liet maken, en dat was toch een heel goed boek.
De stijl van Hooper doet erg gekunsteld aan, de schrijfster is er echt goed voor gaan zitten om Een Literair Boek te schrijven. Dat is niet gelukt en jammer want een meeslepende vertelling is daarmee ook meteen ten onder gegaan. Veel hele korte zinnetjes en soms worden dingen niet uitgesproken, je moet het dan als lezer 'tussen de regels' uitpulken. Ook veel verspilling van papier, met één of twee regeltjes per bladzijde.
Het idee van een bejaarde die op pad gaat lijkt 'overgenomen' van Rachel Joyce's Harold Fry, maar Joyce schrijft vele malen beter en met veel meer diepgang dan Hooper. Ook in dit boek raakt de pers op de hoogte van de reis van Etta, ze komt in de krant en men gaat haar volgen. Ondertussen is thuis haar man Otto papier-maché beesten aan het boetseren. Het wordt bijna komisch, maar zo is het niet bedoeld.
Etta komt in aanraking met een coyote die bij haar wil blijven en tegen haar praat, ze noemt hem James. Oh wat heb ik toch een vreselijke hekel aan pratende dieren in serieuze romans! In fantasy-romans wil ik er in meegaan, maar in serieuze romans zoals deze vind ik dat niet te pruimen.
Tussen de reis door wordt de geschiedenis van Etta, van Otto en van Russell (een wederzijdse vriend) verteld, vanaf hun jeugd tot het punt waar Etta vertrekt voor haar lange reis. De oorlog speelt daarbij een belangrijke rol. Maar het is een wel heel dun verhaal. In hoeverre de vertaling debet is aan het feit dat dit boek gewoon slecht geschreven lijkt, kan ik niet nagaan want dit is zo'n boek dat eerst in een Nederlandse vertaling verschijnt en pas daarna in de oorspronkelijke taal.
Het mag duidelijk zijn: dit was niet mijn boek.
Toch heb ik ook besprekingen gelezen van mensen die dit een prachtig boek vonden. Dat een boek op zo verschillende wijze beleefd kan worden, dat vind ik dan wel weer het wonderlijke van lezen.
Ik heb me in ieder geval voorgenomen om voorlopig geen vertaalde fictie uit het engels meer te lezen, tenzij het al in mijn eigen kast staat.
Joke, wat jammer dat dit boek voor jou niets toevoegde! Zoals je weet, heb ik er zelf van genoten, omdat dit verhaal voor mij precies op het juiste moment kwam. Ik onderschrijf volledig de stelling dat het bijzonder van lezen toch ook is hoe ieder het weer anders ervaart en verwerkt. Harold Fry stond al op mijn lijstje van nog te lezen boeken. Ik schuif hem nu wat naar boven.
BeantwoordenVerwijderenTja, soms heb je dat, dat veel mensen het een mooi boek vinden terwijl je er dan zelf niets mee hebt. Ik vond het nog het meest jammer vanwege het feit dat ik het boek zelf heb gekocht. Maar niet getreurd, ik kan er vast nog wel iemand blij mee maken.
VerwijderenDus als er mensen zijn die dit lezen en dit boek graag willen lezen, stuur even een mailtje, dan kun je het boek tegen verzendkosten van mij krijgen!
Ik doe met dit boek net als jij met The Marriage Plot: voorlopig maar niet lezen. Ik heb al veel te veel mooie boeken op stapel staan om aan te beginnen!
BeantwoordenVerwijderenIk geef je helemaal gelijk!
VerwijderenIk heb hier laatst mee in mijn handen gestaan, maar heb het toen weer weggelegd met het idee 'ik denk niet dat dit 'm gaat worden'. Als ik jouw bespreking zo lees dan heb ik hier goed aan gedaan!
BeantwoordenVerwijderenMaar het is altijd jammer als je zo'n miskoop doet, ik had er laatst ook weer een te pakken en daar baal je gewoon van (zonde van je geld en van je tijd)
Hopenlijk is je volgende boek weer mooier!
Groetjes,
Ja dat geld, dat vond ik nog het ergste. Als ik me goed herinner had jij er laatst zelfs twee op een rij. Maar ja statistisch gezien moet er af en toe een slechte tussen zitten...ik ga nu aan een boek beginnen waarvan ik wel (bijna) zeker weet dat het een mooi boek is!
Verwijderen